Augustus 2010
Terug naar juli 20101 Augustus 2010Vanochtend sloten we ons weekend Leuven af met nog een keer een uitstekend ontbijt in het hotel. Thuis ben ik - 's ochtends rond zeven uur - geen ontbijter. Ik krijg met moeite een bakje perzikenyoghurt naar binnen. Maar in de rust van de vakantie, zo tussen negen uur en half tien, kan ik erg van een uitgebreid ontbijt genieten: koffie, vruchtensap, een croissantje, een gekookt eitje, een sneetje krentenbrood, scrambled eggs, wat partjes tomaat en komkommer, een hard wit puntje, wat stukjes worst en kaas, nog een kop koffie, nog een glaasje vruchtensap en dan tot slot een bakje gesneden vers fruit. Laat dan de dag maar komen. Op weg terug naar Veenendaal begon de computer in het dashboard wat verontrustende mededelingen op ons af te sturen. We moeten het ABS na laten kijken. En even later meldt hij dat we ook de transmissie na moeten laten kijken. Lidy keek het in het boekje van de auto na: 'zo gauw mogelijk bij de garage langs gaan', maar wat is zo gauw mogelijk? Als we terug zijn in Veenendaal? Of moet er onderweg een garage gezocht worden? Omdat er in lampjes- of geluidsvorm geen alarmbellen afgingen, zijn we toch maar doorgereden naar Veenendaal. En dan morgen maar de garage bellen. 3 bestellingen: Kees Stip, 'Dieuwertje Diekema, Een lied in dertig verzen waar geen woord Spaansch bij is', D. Hillenius, 'Wat is natuur nog? 24 schoolwandplaten van M.A.Koekkoek', C. Bernard Rutley, 'Dierenverhalen uit de wildernis 2'. 2 Augustus 2010Ik kan met de auto woensdag bij de garage terecht. Vandaag en morgen rijden we dan maar niet. De kamer staat vol met oud papier, karton en weg te gooien boeken. Dat wilde ik vanochtend naar de stort brengen, maar nu staat het er een dag of drie. Het is niet anders. Aan het begin van de middag had ik Antoinette op bezoek. Zij schrijft de bladzijden over Kees Stip voor de gemeente. Zelf werkt ze niet bij de gemeente (dat dacht ik in eerste instantie), maar voor een Veens bedrijf dat bedrijfscommunicatie verzorgt. Die hebben blijkbaar de opdracht deze bladzijden te verzorgen. Ze wist al het één en ander over Stip (o.a. via internet). Ik heb haar nog wat verteld, wat tips gegeven en haar mijn Stip-boeken laten zien. Verder heb ik haar de lesbrief en het boekje met de winnende gedichten van de scholierenwedstrijd meegegeven. Het was grappig dat ze bij het begin van het gesprek een dictafoontje op tafel legde; vrijwel dezelfde als ik zelf gebruik bij mijn interviews. Theo Gaasbeek (een 'Veense schrijver') woont tegenwoordig in Marknesse (Noordoostpolder). Het is de vraag of dat een vooruitgang is. Hij ontdekte via Google de bladzijde die ik op Schrijversinfo over hem maakte. We hebben elkaar nu een paar keer gemaild en met zijn aanvullingen is die bladzijde nu heel volledig. Voor het boekje over Veense schrijvers (waar ik deze week hard aan wil werken) interview ik enkele schrijvers. Ik overweeg om de emailwisseling met Theo er bij wijze van interview in op te nemen (als hij dat zelf goed vindt). Terwijl ik werk aan de Veense schrijvers, krijg ik een mailtje dat één van die schrijvers gisteren is overleden. Mik Thoomes (zoon van dr. J.G.Thoomes, vroeger heette hij Frits) leed al enige tijd aan een ongeneeslijke vorm van longkanker. Hij overleed gisteren in Groningen. Mik was ooit docent tekenen op de Koningin Juliana Mavo. Daarnaast was hij musicus. Mik Thoomes en Jaap Drupsteen werden uitgeroepen tot 'beste (jazz) rhythm sectie' van Nederland. Dit werd bekroond met de Wessel Ilcken prijs. Later was Mik o.a. nog enige tijd gemeenteraadslid voor de PvdA in Loppersum. Ik wens zijn broer Daan en verdere familie veel sterkte in de komende periode. 3 bestellingen: Barry England, 'Jacht zonder genade', Norman Mailer, 'Barbary Shore', Erskine Caldwell, 'A Woman in the House', Erskine Caldwell, 'God's little acre', Anthony van Kampen, 'Omnibus: Jungle Pimpernel, Incident op Corcsia, Prauw aan boord'. 3 Augustus 2010Deze week sluit ik mezelf op om het boek over Schrijvende Veenendalers af te ronden. De inventarisatie op internet is op alfabetische volgorde. Nu deel ik ze in in 'soorten schrijvers'. Voorlopig zijn dat:
2 bestellingen: J.C. Bloem, 'Avond', Henry Charles Lea, 'De inquisitie in de Middeleeuwen'. 4 Augustus 2010Vanochtend heb ik de auto naar de garage gebracht. Al voor elf uur is er een telefoontje: 'Kennelijk woont u in een beestrijke omgeving: twee ABS-kabeltjes zijn doorgebeten door een marter o.i.d.' Dat heb ik weer. En onder de garantie valt zoiets natuurlijk net weer niet. Er is een bos(je) tegenover ons huis en onze konijnen zijn ook al eens doodgebeten, dus het zou kunnen. Omdat de auto de melding gaf toen we uit Leuven wegreden, zou het ook in België gebeurd kunnen zijn. Dat is eigenlijk te hopen, want dan is de kans op herhaling veel kleiner (en is het wellicht op de reisverzekering te verhalen). Dit soort kabels hebben ze niet op voorraad, dus ik kan de auto morgen pas weer ophalen.
Nieuw bij 'Veense schrijvers': Jan van de Haar. 2 bestellingen; Henriëtte Gorter, 'Kabouters zien? Anders kijken!', J.C. Bloem, 'Verzamelde gedichten', J.C. Bloem,'Sintels', J.C. Bloem, 'Enkele gedichten'. 5 Augustus 2010De Veense schrijvers zijn in hoofdstukken ingedeeld. Alles is uitgetypt in Word (Tahoma, 12). Het zijn nu wel erg veel bladzijden (vooral de dominees, maar dat is te verwachten in Veenendaal). Het aantal bladzijden per hoofdstuk: Het verkleinen van de letter én het in twee kolommen zetten van zo'n hoofdstuk blijkt te werken. Het hoofdstuk over schrijvende onderwijzers (Meester-schrijvers) gaat van 12 bladzijden terug naar 7! 2 bestellingen: knipsels Hans Andreus (over 'Valentijn'), H.T. Vink, 'Hoog Catharijne, een nieuw stukje Utrecht'. 6 Augustus 2010
Vanmiddag heb ik met Albert van Kooten overlegd over het boekje over Veense schrijvers (het is per slot van rekening zijn jubileumboekje). Hij kan zich gelukkig goed vinden in de opzet die ik nu heb. We hebben besproken welke schrijvers er bij voorkeur nog geïnterviewd zouden moeten worden (dat is nu eigenlijke nog het meeste werk) en hij gaat vast afspraken over het drukken maken. De jubileumactiviteiten zijn gepland tussen de kinderboekenweek en de sinterklaasinkopen. Dat is dus zo pakweg begin november. Van de presentatie van het boekje wil hij een 'avond' maken. Het begint nu allemaal wat 'body' te krijgen. Het was leuk om te horen dat er in de winkel al met enige regelmaat door klanten gevraagd wordt of het boekje er al is. Albert antwoordt dan 'De schrijver is er mee bezig'. Met de post kwam een stapeltje knipsels van Rijk. Er gaat binnenkort ook een stapeltje zijn kant op. Het gaat allemaal om knipsels van en over Fens. Rijk is daar heel druk mee en maakt alle artikelen van Kees Fens toegankelijk via deze site. Een monnikenwerk, maar hij vordert gestaag. 1 bestelling: Luther, 'Twaalf brieven van Luther, vertaald van inleidingen en aanteekenigen voorzien door D. Drijver'. 7 Augustus 2010We hadden dit voorjaar nestelende mussen in de coniferen. Dat is de mussen blijkbaar goed vergaan, want nu zitten er hier tientallen mussen in de tuinen. Ik klap in mijn handen en er gaat een wolk mussen de lucht in. Tussen de veertig en vijftig vogels, schat ik. Het ging slecht met de mus in Nederland, maar als ik dit zie dan lijkt het toch wel weer mee te vallen. Het interview met Jan Hoedeman heb ik uitgewerkt. Vanochtend zit ik dat met Stef Bos uit te tikken. Dat valt nog niet mee. We spraken in De Lampegiet in zijn kleedkamer, tijdens zijn warme maaltijd tussen de soundcheck en het optreden in. Terwijl Stef praat, zit hij aan een kippenpoot te kluiven. Dat maakt het er allemaal niet verstaanbaarder op. Bovendien denkt en praat Stef nogal associatief. Dat kan ik allemaal niet letterlijk opschrijven. Ik moet daar een vloeiend verhaal van maken. Interviewen en het uitschrijven van een interview blijkt toch ook echt een vak te zijn. Het is wel leuk om eens een keer te doen, maar het vreet tijd! Een vanochtend uitgetikt fragment van het interview: Ik heb gezocht naar Veenendaal ín je werk, maar dat was niet te vinden, behalve bijvoorbeeld ‘als ik alle kleine ruitjes van elk kerkraam had geteld’. Als je ook in de Brugkerk heb gekerkt, dan herken je dat, maar voor een buitenstaander is dat geen Veenendaal. Ik heb wel een nummer geschreven over Veenendaal, dat heb ik gezongen hier een keer voor de gemeenteraad in de Lampegiet, toen de Lampegiet zoveel jaar bestond, maar ik heb er nog niet aan verder kunnen werken. Eén van de meest letterlijke nummers is ‘Reizen door de nacht’, dat staat op ‘Zien’. Daarin komt Veenendaal voor. In dat nummer staan een aantal plekken beschreven zoals de kerk bij de brug. Dat is de Brugkerk natuurlijk, maar dat moet je wel weten. Mijn moeder was overleden die nacht en haar zus had opgebeld. Ik reed Veenendaal binnen via de Rondweg en ik sloeg linksaf bij de Zandstraat en daar stond een hoer, die stond te liften. En ik stopte, toch een beetje diffuus, want je hebt net gehoord dat je moeder overleden is, en dat bleek een hoer te zijn, een tippelaarster. En ze zei: ‘Ja, ik ben net uit mijn huis gegooid door mijn man, kan ik met je meerijden, dan wil ik je wel een pleziertje doen’, en ik dacht: In Véénendaal? Midden in de nacht, in de winter? Ik zing daar: ‘Op het kruispunt / waar ik links moest gaan / stond een vrouw langs de weg’. Dat is één van de meest letterlijke nummers die ik ooit in mijn leven heb geschreven, terwijl een heleboel mensen denken dat dat één of ander surrealistisch ding is. In je commentaren in je boek ‘Alles wat was’ komt Veenendaal wel letterlijk voor. Wat ik daar heel mooi in vind is dat je zegt: ‘Ik woonde in Antwerpen, maar ik woonde daar toch nog op mijn geboortegrond’. Ja, dat is echt zo hè. Dat is een raar verhaal. Ik kwam in Antwerpen en ik ben altijd wel geïnteresseerd geweest in geschiedenis. Ik wil de geschiedenis van een plek kennen om de dingen te kunnen duiden en toen zag ik ineens de naam ‘Gilbert van Schoonbeeke’. En ik dacht: Fuck, dat kan toch niet dezelfde gast zijn? Ik wist van de geschiedenis van Veenendaal, uit dat boekje van Thoomes, dat er ooit een paar Vlamingen hier bij betrokken waren, maar toen ben ik daar op ingegaan, hoe ze die turf uit Veenendaal naar Antwerpen vervoerden en toen opeens besefte ik me: Fuck, ik woon hier op die Veste, dát is waar ze op dat moment die turf voor nodig hadden. Een beetje geromantiseerd natuurlijk, maar het klopt wel en dat vond ik wel grappig. Er wordt door historici nu wel getwijfeld aan juistheid van dat boek van Thoomes. O, maar dat zal zeker. Geschiedenis is altijd een kwestie van interpreteren. Dat is hetzelfde als met die boeken van Jaap ter Haar, ‘Geschiedenis der lage landen’. Er is een verschil tussen wetenschap en orale geschiedenis. En orale geschiedenis moet je altijd een beetje peperen. Het hoeft ook niet wetenschappelijk juist te zijn. Dan moeten de wetenschappers maar uitzoeken wat er werkelijk van klopte. Maar Van Schoonbeke was een Antwerpenaar. Dat was een schepen. 3 bestellingen: Karel van het Reve, 'Uren met Henk Broekhuis', Maarten 't Hart, 'Maassluis', C.H.A. Scholte-Hoek, 'Kinderpret zwart op wit gezet: Feestjes voor kinderen en spelletjes om te spelen. Met recepten voor iets lekkers'. 8 Augustus 2010
Twee weken geleden zaten wij in Zeeland en kwamen Suzanne, Gijs en Tygo (met Martijn) twee nachten bij ons logeren. Nu is Suzanne op vakantie in Zeeland (Heinkenszand) en logeren wij twee nachten bij haar. Een mooi bungalowtje in 'Hof van Zeeland'. Ik heb 'Haar naam was Sarah' van Tatiana de Rosnay meegenomen om hier te lezen. Het boek is me al van diverse kanten aangeraden, maar het kost me al zoveel moeite om de Nederlandse literatuur een beetje bij te houden dat vertaalde boeken al snel op de stapel 'nog te lezen' blijven liggen. Op bladzijde 45 zitten de joden opgesloten in het stadion:
Ik moest de vijfde zin een paar keer lezen: 'De lucht was vol droog ........ Stof dat prike in haar ogen en haar keel' las ik. De lucht was vol droog. Wat een vreemde vertaling. Pas na een paar keer lezen zag ik dat het twee bijvoeglijke naamwoorden waren, gescheiden door een komma: De lucht was vol droog, vederlicht stof ........ . Het tienjarige meisje heeft haar vierjarige broertje opgesloten in de geheime kast op hun slaapkamer. Zij zitten in het stadion, hij zit nog altijd in die kast, met een flesje water en zijn zaklamp. Ik kan u nog niet vertellen hoe dat afloopt, want ik ben nog maar op bladzijde 45. Vanmiddag gingen we naar Veere. Daar waren we zelf dit jaar (in onze twee weken Zoutelande) niet geweest. Het was er ontzettend druk. Suzanne en Lidy wilden naar het ouderwetse snoepwinkeltje vlakbij de grote kerk. Daarvandaan liepen we door het centrum en langs de haven. We dronken wat op een terrasje aan de haven en liepen toen via een klein straatje achterlangs de kerk terug naar de parkeerplaats. We zijn wel eerder in Veere geweest, maar door dit straatje hadden we nog nooit gelopen. In een parkje vlak bij de kerk stond een standbeeld van Valerius (van de 'Nederlantsche Gedenckclanck' uit 1646). 2 bestellingen: CD: Toon Hermans, Wim Kan, Gerard Cox & Frans Halsema, Don Quishocking, Youp van 't Hek, Paul van Vliet, Drs. P e.a., 'De lach van Nederland. De leukste liedjes en de beste conferences' (een bestelling uit Indonesië!), Frans Weiss, /Kurt Steingans, 'Plezier met wasknijpers', M. Scharten-Antink, 'Sprotje' (Bulkboek 117). 9 Augustus 2010Iedereen zegt dat 'Haar naam was Sarah' een prachtig boek is. Iedereen heeft gelijk. Maar het is ook een beklemmend boek. Het werpt je terug op een beeld van de mensheid dat niet zo fraai is. Het kale beeld van egoïstische overlevers, met een enkele dappere daartussen. Je weet wel dat - als puntje bij paaltje komt - dit de harde realiteit is. Maar je wilt daar niet (teveel) over nadenken. Je verdringt het, net zoals de Fransen collectief het gebeuren in en na dat wielerstadion hebben verdrongen. En daarmee ben ik terug bij het boek, vanochtend op bladzijde 141. Vanmiddag op bladzijde 255:
Mick Jagger die zingt op 'You're so vain'? Nooit geweten. Nooit gehoord ook. Daar zal ik binnenkort eens goed naar luisteren. 1 bestelling: Het reiki kompendium. 10 Augustus 2010Vanochtend reden we terug naar Veenendaal. Bij het verlaten van het 'Hof van Zeeland' maakte ik een foto van de slagboom én van het bord daarnaast: De tekst op het bord lijkt me onjuist: de slagboom is de hele dag gesloten. Bewoners van de huisjes hebben een pasje, daarmee kunnen ze de slagboom openen. Dat lukt de bewoners met dat pasje echter niet tussen 23.00 en 7.00 uur. Dan is hij vergrendeld. De bundel 'Controversen' van Eric van der Steen werd in 1938 uitgegeven door v/h C.A. Mees. In 1944 was de bundel uitverkocht. In de kelder van de uitgeverij lagen nog dertien exemplaren zonder omslag. Eric van der Steen kreeg deze exemplaren van de uitgever. Hij liet er in maart 1944 dertien omslagen voor drukken en nummerde en signeerde deze dertien exemplaren achterin, op de binnenzijde van het omslag en gaf ze vervolgens weg aan vrienden. Dit gedicht over Enkhuizen is wat mij betreft het mooiste uit de bundel:
Vanavond mailt mij een Veense meester-schrijfster. Ze heeft haar privé-gegevens op Schrijversinfo gevonden en vraagt me die onmiddellijk te verwijderen. Nu wil ik niet tegen iemands zin in zo'n bladzijde maken, maar tegelijkertijd vraag ik me af wat zij er tegen kan hebben. De straat waar ze woont? Haar geboortedatum? Die wil ik best weghalen, maar dat ze meegewerkt heeft aan examenjaarboeken van haar school lijkt me een algemeen bekend gegeven (haar naam staat in het boek en daar zijn er honderden van uitgedeeld). Ik wacht haar reactie op mijn vragen maar even af. Overgezet: Hans Vervoort, Jeroen Brouwers. 1 bestelling: Knipsels Jacoba van Velde, 'Critisch bulletin', februari 1954. 11 Augustus 2010Nu Suzanne in Zeeland is, hebben wij de hond hier. Ik wandel dus weer wat vaker dan normaal. Aan de grasbermen langs de weg te zien is de herfst begonnen. Het barst van de paddestoelen! Stef Bos schreef een paar jaar geleden een nummer over Veenendaal. Hij zong het bij een jublileum van 'De Lampegiet', maar het verscheen nooit in druk of op een CD. Ik vroeg hem of ik de tekst mocht plaatsen in het boekje over Veense schrijvers en dat vond hij prima. Hij mailde me nu de tekst: 'Hé Mats, Het was even zoeken vandaag. Woon sinds juni voor een groot deel in Kaapstad en heb niet alles bij de hand. Maar zie hier: Hieronder De Veenendaal-tekst Met een ferme groet uit het verre zuiden, Stef'. Ik ben er heel blij mee. Baie dankie! Met dit soort aanvullingen wordt het een extra leuk boekje. Nu ik de tekst nog eens rustig overlees, valt het me op dat de inhoud van het lied wel heel veel overeenkomsten vertoont met de inhoud van het interview. Dat is dan toch weer niet zo heel gek: Stef Bos praat vanuit zijn hart en zegt wat hij vindt en dan zou het veel gekker zijn als hij de ene keer iets heel anders vindt dan de andere keer. Een fragment:
1 bestelling: C. Golterman-van Dijk, 'Balspel'. 12 Augustus 2010Ik ben niet zo gauw onder de indruk van de woning van een ander, maar vandaag ben ik dat... en nogal diep ook. We gingen vanochtend koffie drinken bij Wim en Marianne. Zij wonen vanaf het begin van dit jaar in Valburg, in 'De Mellard'. Een landgoed uit de vijftiende eeuw met een oude woontoren en een iets minder oud landhuis ertegenaan. Het landhuis is in bezit van een gegoede familie, die er zelf niet woont. Die kamers zijn nog ingericht zoals de laatste bewoner ze vele tientallen jaren geleden heeft achtergelaten. Wim woont, als een soort huisbewaarder, in een deel van het landhuis. Dat gedeelte is - tot op zekere hoogte - wél gemoderniseerd. Hoge kamers, luiken voor de ramen, uitzicht over de landerijen met schapen, een uil in de schuur, oude fruitbomen (o.a. een moerbei en een mispel) rond het huis. Je voelt de geschiedenis van het huis terwijl je erin rond loopt en het is geen geschiedenis die op je drukt, het is een geschiedenis die je rustig maakt. In 1804 werd de dichter en schrijver Adriaan Walraven Engelen in dit huis geboren. De bewoners hebben een kast met - ook recent nog aangeschaft - werk van Engelen. In diezelfde kast ligt ook nog een stapeltje originele handgeschreven brieven van hem. Ik voel me uitgedaagd om in ieder geval een Schrijversinfobladzijde over A.W. Engelen te gaan maken. Ik had het met Wim o.a. nog over de onlangs overleden dichter Con Schröders. Die heeft de bundeling van zijn (bescheiden) dichtwerk niet meer mogen meemaken. Daar werd in Dordrecht wel aan gewerkt. Ik had recent mailcontact met de weduwe en met de broer van Schröders, waarbij ik ze o.a. om een scan van een stukje handschrift vroeg. Vandaag mailden ze me een scan van enkele notities, in het handschrift van Con Schröders, voor enkele nieuwe gedichten: Vanavond was Gert hier. Hij heeft het hoofdstuk 'Poëten' van mijn boekje over Veense schrijvers kritisch doorgenomen en heeft er nog wel wat terechte opmerkingen over. Gelukkig niet veel echte taalfouten, maar wel niet zo mooi lopende zinnen, komma's e.d. Na het doornemen van die tekst heb ik hem voor het boekje geïnterviewd. Hij is immers een meester-schrijver met diverse lesmethodes Duits op zijn naam. Gert was in het interview heel bescheiden over zijn verzameling Louis Paul Boon en Jeroen Brouwers. Dat siert hem, maar ik kan dat zelf in mijn inleiding op het interview wel een beetje 'aandikken'. We overgoten de avond met een 'Gentse tripel '.
13 Augustus 2010Vandaag heb ik het interview met Gert direct uitgewerkt. Daarmee is nu ook het hoofdstuk 'Meester-schrijvers' klaar.
Theo Gaasbeek mailt me wat scans, o.a een handschrift van een hoofdstuk uit zijn eerste boek:
14 Augustus 2010Vanochtend had ik een echt vakantiegevoel. We ontbeten heerlijk in de tuin, krantje erbij. Op een gegeven moment zat ik de prijspuzzel van 'De Gelderlander' in te vullen. Een Zweedse kruiswoordpuzzel. Ik 'vond' het woord en heb de oplossing telefonisch doorgegeven. Als dat geen vakantie-activiteit is, dan weet ik het niet meer. Vanwege de bladzijden Schrijversinfo krijg ik allerlei vragen over schrijvers. Meestal weet ik de antwoorden ook niet. Wat dacht u van deze: Dag heer. Radeloos ben ik. Ik heb een mooi ontroerend liedje van Toon Hermans gehoord op de radio ergens in juli in de auto. Ik kon niet horen welk gevoelig liedje dat was. Het ging in ieder geval over een eenzame man die een blaasinstrument speelt (ik meen een Fransman) en deze uiteindelijk in eenzaamheid sterft. Meer weet ik niet en ik kan dat liedje niet vinden omdat ik geen juiste trefwoorden of titel heb. Weet u dat voor me? Vreselijk veel dank als dat lukt. Heel vr. gr. We barbecueden vanavond met z'n tweetjes. Ik maakte er in de tuin een fles Veenendaals tripel bij open (een Belgisch bier, maar ik realiseer me echt wel dat hetzelfde bier waarschijnlijk ook te koop is als Delfzijls tripel en Alkmaars tripel). Die fles heeft het formaat van een wijnfles en is afgesloten met een knalkurk. Het bier gist na op de fles en er staat behoorlijk druk op die kurk. Hij vloog er met een enorme knal vanaf, onder de pergola door en over de schutting in de tuin van de achterburen. Ik hoop dat ik niemand heb geraakt. We dronken koffie bij Martijn op het balkon. Heerlijk in de avondzon. De lucht kleurde langzaam rood. Theo is akkoord met publicatie van de emailwisseling:
1 bestelling: 'Woordwerk' christelijk literair tijdschrift, jaargang 13, nummer 49, maart 1995. 15 Augustus 2010De afgelopen dagen heb ik een mapje met knipsels van en over Mulisch (nog uit Utrecht,denk ik, dus die stonden hier al járen) aan de bladzijde op Raban toegevoegd. Daar staat nu toch ook een aardige verzameling over Mulisch.
En weer staan er dubbele rijen boeken in de kast in de kamer. Eigenlijk zou ik er kasten bij moeten kopen. Maar dan zou ook dat een terugkerend verschijnsel zijn. Dus gaat de kast vandaag weer leeg, gaan er boeken naar boven en verdwijnen er boeken naar Raban. J.J. Voskuil gaat in de verkoop, net als Con Schröders. En ook de hele Piet Paaltjensverzameling, aangeschaft voor een lezing die nooit door ging, zet ik te koop. In deel 4 van het Bureau: Het A.P. Beerta-Instituut zit nog een kladbriefje met aantekeningen. Er staan drie citaten op, die ik eerst nog maar aan Schrijversinfo heb toegevoegd. Bijvoorbeeld"
In dit deel fietst Voskuil in de buurt van Veenendaal. Op bladzijde 399 staat: In Wekerom dronk hij een kop koffie in een café met Perzische tapijtjes over de tafeltjes, waar hij op dat tijdstip de enige klant was. Daarna reed hij met een vrij harde wind tegen via Lunteren en Ederveen naar Wageningen. Een dode egel en een dood, bebloed zangvogeltje op de weg maakten hem nog triester. En even verder op dezelfde bladzijde: Met zulke eenvoudige gedachten fietste hij door de gore Gelderse Vallei, tegen de wind in, naar de torenflats aan de einder. We kunnen het er weer mee doen. 1 bestelling: C. Buddingh', 'Een mooie tijd om later te worden, Dagboeknotities deel 4'. 16 Augustus 2010
Morgen ga ik met Martijn naar Den Haag. We hebben bij Albert Heijn een dagkaart gekocht. Die moet je via internet verzilveren en printen. Het is even gedoe, maar dan reis je de hele dag voor € 13,50 door Nederland. We hebben nog een cadeaukaart van de Bijenkorf liggen. Het moest dus een stad met een Bijenkorf worden. Het werd Den Haag, omdat voor ons beiden een relatief onbekende stad is. Naast de Bijenkorf zijn we van plan naar het Mauritshuis te gaan, naar museum Meermanno en ongetwijfeld naar wat cd- en boekenwinkels. Ik ben benieuwd of mijn CJP-pas nog geldig is. Die was voor het schooljaar 2009/2010. Gaan ze ervan uit dat het nog vakantie is, of begint het nieuwe schooljaar formeel op 1 augustus? Vandaag maakte ik afspraken voor de laatste interviews: Rein Bijkerk interview ik aanstaande vrijdag, Daan v.d. Kaaden volgende week woensdag, Inge Ketelaar-Blokpoel waarschijnlijk aanstaande donderdag. Dan moet ik alleen nog een afspraak maken met Christa van Kooten. In de stapel Piet Paaltjens / François HaverSchmidt zaten acht verschillende versies van 'Snikken en grimlachjes'. Ik houd er één zelf en de rest gaat in de verkoop. Maar ik dacht: laat ik ze eerst eens scannen: Aangevuld en overgezet: Herman Pieter de Boer. 1 bestelling: A. Kuyper, 'De engelen Gods'. 17 Augustus 2010Even na negen uur zaten we in de trein naar Den Haag. Ik had deze keer geen adressen van te fotograferen huizen, locaties van monumenten of gedichten megenomen, anders wordt het toch weer (een soort van) werken. Ik had wél een fototoestel meegenomen. We zouden wel zien. We wandelden door het centrum van Den Haag, gingen wat winkels binnen, bekeken de schilderijen in het Mauritshuis, zagen Rouvoet op het Binnenhof, lunchten in 'De Zwarte Ruiter' op de Grote Markt, kortom gedroegen ons als echte toeristen en we voelden ons daar prima bij. Nou prima... ik had ontzettend zere voeten. Dat had ik gisteren al een beetje en dat werd er vandaag niet beter op. Dat betekende dat we een tweede museum maar lieten zitten. Maar het was een leuke dag. Op de muur van Perscentrum Nieuwspoort zit een kunstwerk met een gedicht van Jan H. de Groot: De Slegte is sterk gemoderniseerd. Het is veel minder een stoffig antiquariaat: veel licht, ruime boekenkasten, nieuwe aanwinsten prominent tentoongesteld en citaten van diverse auteurs aan de wanden: Het is wel de vraag waarom men Eric met een 'k' schrijft. Misschien hadden ze er even één van zijn boeken bij moeten pakken. Het personeel blinkt er ook niet uit in literaire kennis. Ik hoorde iemand tegen een klant zeggen: 'Pauperparadijs zegt u? Met P-A-U ?'
Die 'Con' zal dan Con Schröders zijn. Die duikt dan toch plotseling weer op. 'Bushman' staat ongetwijfeld voor Anthony Bosman. De bekendste schilderijen uit het Mauritshuis staan als zandsculpturen op Het Plein. Je herkent ze direct, al begint het zand hier en daar al wat af te brokkelen. Ze staan er ook al vanaf 20 juni: In het Mauritshuis (waar mijn CJP nog geldig was) bekeken we aandachtig de schilderijen 'in het echt'. Ik wil dan niet zo'n koptelefoontje op. Er wordt vaste interessante (achtergrond)informatie over je heen gestort, maar het wordt allemaal zo prefab op die manier. Ik wil mijn ogen de kost geven en niet mijn oren. Ik wil goed kijken naar wat mij opvalt en niet naar waar mij opgedragen wordt naar te kijken. En bij dat kijken wil ik mijn eigen gedachten volgen. Als ik achtergrondinformatie wil, zoek ik dat later wel op; op internet, of liever nog in een boek. 'Het meisje met de parel' was kleiner dan verwacht. De parel hing onder het oor en niet, zoals ik dacht, met een clipje op het oor. Het is wel een schilderij dat onmiddellijk de aandacht trekt, vermoedelijk ook door het felle blauw. Ik vond 'Twee moren' van Rembrandt ook een heel intrigerend schilderij. Verder heb ik lang bij 'De anatomische les' staan kijken. Deftige mannen, met zwartepietenkragen om. Degeen die les geeft, heeft overigens niet zo'n kraag. Ik heb vooral naar de ogen van de figuren staan kijken. Ze kijken geen van allen naar het lijk op tafel of naar de arm waar de leraar mee bezig is. Eén figuur kijkt naar het lesboek dat aan de voeten van de dode ligt, maar waar de anderen naar kijken is een raadsel. Is de les saai en dwalen hun gedachten af? Wat van de op internet gevonden achtergrondinformatie: Op het Buitenhof staat het kunstwerk 'Willem Drees' van Eric Claus. Ed wees me daar gisteren al op. Volgens Ed is het bijzondere eraan dat het erg abstract lijkt, maar dat het echt de oude Drees is, als je goed kijkt. En hij heeft gelijk. Pas in tweede instantie, als je met je neus op het kunstwerk staat, ga je naar de gebruikte materialen kijken. In eerste instantie kijk je alleen naar het beeld, het lijnenspel: We gingen tenslotte naar de Bijenkorf. Daar had ik nog een cadeaukaart van liggen. We schaften een voorraadje Nespressocupjes aan en kochten wat boeken, nieuw (de bovenste twee) en uit de opruiming: 1 bestelling: Gavin Lyall, 'Spy's honour'. 18 Augustus 2010Vanochtend ben ik weer naar school geweest, in een poging om zin te maken. Een school zonder leerlingen doet vreemd leeg aan. Het voordeel is dat je dan wel lekker door kunt werken. Ik heb de mail doorgenomen, wat mailtjes beantwoord en alle werkwijzers, die de collega's me gemaild hebben, geprint en per klas gesorteerd. Zo is de kop er weer af. Morgenmiddag ga ik mijn eigen werkwijzers maken en aan de stapeltjes toevoegen. Op de vraag m.b.t. Toon Hermans van enkele dagen geleden is antwoord gekomen: Ik ken niet alles van Toon uit mijn hoofd, maar uw beschrijving doet me het meest denken aan Hoempa Hoempa Hoempapa, over de bombardon van opa Hermans. Opa speelt bombardon en sterft aan het eind. U kunt het nummer vinden op de cd/dvd van de onemanshow van Toon uit 1978. Op internet vond ik ook een linkje. http://www.youtube.com/watch?v=7-F2XAhFKVs Vanmiddag bezochten we museum Nairac in Barneveld. Het museum is gevestigd in een oude boerderij (waar vroeger ook nog bier in is gebrouwen) aan het plein bij de kerk waar het beeld van Jan van Schaffelaar staat. In dit museum, waar de geschiedenis van Barneveld centraal staat (uiteraard de sprong van Van Schaffelaar, maar er zijn ook talrijke bodemvondsten en enkele stijlkamers) is deze zomer een tentoonstelling rond het boek 'Alice in Wonderland'. Er liggen honderden uitgaven van het boek, in tientallen talen. Daarnaast is er heel veel en uiteenlopend ander materiaal te zien, van speelgoed en lachspiegels tot een vitrine met boeken die in de titel een parodie zijn op 'Alice in Wonderland'. We hebben een half uurtje erg genoten van deze tentoonstelling. U kunt er nog naartoe tot 30 oktober. 19 Augustus 2010In Den Haag kocht ik 'Jongensjaren' van Martin Bril. Hij haalt in dit boek herinneringen op aan zijn jeugd in Utrecht, Dieren, Drachten en 't Harde, maar ook aan vakanties bij familieleden in Groningen en Friesland (en op Ameland, waar hij raspatat at). De hoofdstukken over bepaalde plaatsen heb ik opgenomeni in de inventarisatie voor de literaire reisgids. Hij noemt ook Cor Vaandrager: De beste blessures liggen altijd nog voor je. Daar komt het op neer, Vanochtend interviewde ik Inge Ketelaar-Blokpoel. Ze was vroeger onderwijzers in het openbaar onderwijs in Veenendaal. Daar ken ik haar nog van. Begin jaren negentig kreeg ze drie kinderen: Linda, Menno en Jelmer. Jelmer heeft in 1999 de diagnose ASS (Autisme Spectrum Stoornis)/PDD-NOS gekregen. Inge leerde in het UMC een moeder uit Ede kennen, die daar ook kwam met haar zoontje en dat klikte. De kinderen hadden veel van elkaar weg én ze woonden relatief dicht bij elkaar in de buurt. De twee jongens gingen ook samen naar Kinderhuis Reek, in dezelfde groep en ook de twee moeders gingen samen door het hele moeilijke proces van acceptatie, van stilstand in de ontwikkeling, van scholen die je kind niet willen hebben. Het bovenstaande is een deel van het interview, herschreven als 'biografische notitie'. De vragen 'Wat heb je met Veenendaal?', 'Wat heb je met boeken?' en 'Wat heb je met Van Kooten?' heb ik wél als interview uitgewerkt, maar die bewaar ik voor het boek. Op de terug weg uit Bennekom ging ik nog even bij het graf van mijn ouders kijken: nog steeds geen steen. Ruim drie maanden is toch lang, lijkt me. Zondag moeten we maar afspreken wie er lelijke dingen tegen die steenhouwer gaat zeggen. Aan het begin van de avond verschenen ineens Suzanne, Gijs en Tygo. Ze zouden morgen terugkomen van vakantie, maar ze hadden de boel opgeruimd en ingepakt en zijn toen maar gaan rijden. Ze zien er goed uit. Het weer was niet altijd geweldig, maar ze hebben een leuke vakantie gehad. Ik vind het heerlijk om weer even met Tygo te stoeien (arme opa's en oma's die hun kleinkinderen maar heel af en toe zien) én ik vind het heerlijk dat ze Luna weer mee naar huis hebben genomen. Het is een lieve hond, maar twee weken is voor mij lang zat. 20 Augustus 2010De kop van het schooljaar is er nadrukkelijk af. Gisterenmiddag en vanochtend had ik alweer een gesprek met ouders over de start in het nieuwe jaar. Toch blijven zitten om het VWO te kunnen halen? Beter van niet. Nu door op de Havo en dan eventueel - na het diploma - van H5 naar V5. Ook dan kost het een jaar, maar heb je inmiddels wel een diploma op zak (en kun je eventuele andere keuzes maken). Het is allemaal maatwerk, wat voor het ene kind beter is, hoeft dat voor het andere kind niet te zijn. Dit soort zaken is tegelijkertijd het leuke van mijn werk (je helpt kinderen en ouders de beste keuze te maken - met de wijsheid van dat moment, dat wel), als het vervelende (niet iedereen kan krijgen wat hij graag zou willen). Vanmiddag was ik bij straatgenoot Rein Bijkerk voor een interview. Hij woont wat verder vooraan in de Dijkstraat. Een jaren dertig-huis, maar het is groter dan het lijkt, met uitbouw aan de achterkant. In die tijd hadden huizen nog échte tuinen; toen bedoeld als moestuin. Rein is een interessante plaatsgenoot, met politieke ervaring in de gemeenteraad én in de provinciale staten. Daarnaast is hij historicus, met enkele publicaties over koningshuis en krijgsmacht op zijn naam:
Het laatste boek kreeg ik na afloop van het interview van hem cadeau. Ik kon het tijdens het interview niet nalaten hem te vragen hoe het toch kan: een PSP achtergrond en dan boeken schrijven over het leger. Rein is een begenadigd spreker en kon er een fraai verwoord antwoord op geven. Dat antwoord moet ik nog uittikken, maar zijn visie op Veenendaal heb ik al wel op papier:
Dat het bos inwandelen zuigt hij niet uit zijn duim. Vrijwel dagelijks zie ik hem voorbij ons huis wandelen, op weg naar bos en Egelenmeer. Rein denkt het best als hij wandelt. Ook hij begint tijdens het interview over 'De Veense' en de voorloper daarvan 'Turf en sigaren'. In mijn gesprekken met actieve en schrijvende Veenendalers komen die blaadjes reglematig ter sprake. Daar zou iemand nog eens studie van moeten maken: 1 bestelling; T. van Lohuizen ven H.B.G. Casimir, 'Een halve eeuw natuuurwetenschap / De bouw der materie'. 21 Augustus 2010Om weer een beetje van het vakantiegevoel af te komen, mailde een collega een overzicht van fouten en grappen in toetsen. Het geheel zal wel her en der rondgemaild worden en oorspronkelijk uit Amerika komen. Maar grappig zijn ze wel. Ik knipte er drie stuks uit: De afgelopen nacht bedacht ik ineens dat ik de uitwisseling van leerlinggegevens tussen de mentoren van vorig jaar en die van dit jaar vergeten was voor te bereiden. Daarom ging ik aan het begin van de middag nog een uurtje op school aan het werk. In de hal voor de trap ging ik keihard onderuit. Die vloer was in de was gezet, maar niet uitgeboend en dus spek- en spekglad. Een kapotte knie, een bult op mijn kop, was op mijn kleren, het suede van mijn sandalen naar de Filistijnen. En dan bof ik nog dat ik niets gebroken heb. Van de schrik bleef ik even liggen. Toen ik merkte dat alles nog heel was (ik ben ook geen twintig meer) sleepte ik me de trap op en ging achter mijn bureau bij zitten komen. Op het moment dat ik daar zat, hoorde ik beneden in de hal iemand praten. Kort daarna hoorde ik het gepiep van het alarm dat aan werd gezet. Ik schreeuwde en kreupelde via de andere trap naar de uitgang en kon nog net op de 'escape-knop' van het alarmapparaat drukken voordat het alarm echt aan ging. Toen werd ik pas echt nijdig. Ik weet niet wie er even na mij in school was gekomen, maar mijn auto stond voor het hek en ik had het alarm afgezet, dus die persoon kon ervan uit gaan dat er iemand in school was. Stel dat ik daar met een gebroken been (of erger) had gelegen, dan had hij (aan de stem te horen was het een hij) mij daar gewoon laten liggen! Die gladde vloer zo achterlaten slaat nergens op, maar zomaar weglopen zonder controle is natuurlijk ook belachelijk. Hier is wat mij betreft het laatste woord nog niet over gezegd. We waren met Tygo even bij Martijn op de tennisbaan. Bij TVVW was er een slaapweekend voor de jeugd. Martijn zit niet (meer) in de organisatie, maar helpt er nog wel een handje. Hij kwam al snel met twee rackets om Tygo zijn eerste tennisles te geven. Die les was nog niet echt aan hem besteed. Hij hield het racket in de ene hand en gooide de bal met de andere hand. Er komt ongetwijfeld nog wel een vervolg. 3 bestellingen: Ambika Wauters, 'Chakra's ontcijferd. Ontdek uw verborgen krachten', 'Jan, Jans en de kinderen 1', Susan Smit, 'Kijk naar me'. 22 Augustus 2010Gisterenavond hebben we tot pakweg twaalf uur buiten gezeten. Buitenhaard aan, glaasje wijn en een spelletje kaarten. Op de valreep van de vakantie toch nog zo'n heerlijke avond. Martijn was deze week bij de pieremachocheltocht, een onderdeel van sail, in Amsterdam. Hij maakte er deze foto. Spellen blijft moeilijk: 23 Augustus 2010Zo, de vakantie zit er nu echt op. Eén collega met longontsteking, maar de rest was er weer gezond en gebruind. Een plenaire vergadering, een vergadering met de mentoren van mijn tweede klassen, uitwisseling mentorgegevens, een groepsfoto met het hele personeel en daarna één voor één alle jaarlagen voor een kennismaking, het ophalen van de roosters en individuele foto's en een groepsfoto. Voor die individuele foto krijgen de leerlingen tegenwoordig een pasje met een barcode. Dat pasje wordt gescand en dan wordt de digitale foto gemaakt. Daarmee staat die foto ook onmiddellijk in de schooladministratie, gekoppeld aan de juiste leerling. Dan kan er morgen al, per klas, een 'smoelenboek' uitgedraaid worden. Ik citeer een zin uit 'Zicht op Veenendaal', een onregelmatig verschijnend reclamekrantje. In een advertentie, die op een artikel moet lijken, wordt reclame gemaakt voor De Scheidingsplanner (met hoofdletters). Dat blijkt een organisatie te zijn waar een Scheidingsmediator (ook met een hoofdletter) de scepter zwaait (ik schrijf het over, ik verzin het echt niet zelf). Deze mediator vertelt over het advies en de ondersteuning aan scheidende echtparen en samenwonende partners: Zij kiezen ervoor dat respectvol en in onderlinge harmonie te doen, veelal juist in het belang van eventuele kinderen.Ik struikel hier over het gebruik van veelal en eventuele in dezelfde zin. Zij willen dat in harmonie doen, veelal in het belang van de kinderen. Die zin die snap ik, al is 'veelal' al een beetje overdreven: de andere belanghebbenden zijn zij zelf, neem ik aan. Maar dan dat 'eventuele', waar slaat dat op? Óf er zijn kinderen en dan is die harmonie in hun belang, óf er zijn geen kinderen en als je niet bestaat, heb je er ook geen belang bij! 3 bestellingen: Goran Schildt, 'De zee van Ikaros', A.B. Dijkstra, S. Karsten, e.a. (redactie), 'Het oog der natie: Scholen op rapport, Standaarden voor de publicatie van schoolprestaties', Gerard Reve, 'Verzameld werk, deel 3 (Een circusjongen/Een eigen huis/Oud en eenzaam/Moeder en zoon)'. 24 Augustus 2010Veel school en weinig literatuur vandaag. Laat ik beginnen vast te stellen dat de schoolleiding zeer serieus is omgegaan met mijn valpartij van zaterdag. Gisterenochtend al was er een ernstig gesprek met het schoonmaakbedrijf. Het stuk vloer had met linten afgezet moeten zijn. Degeen die binnenkwam, was de conciërge die kwam controleren of de schoonmakers klaar waren. Hij dacht te constateren dat de schoonmakers vergeten waren het alarm erop te zetten. Tijdens de vakantie ligt er een intekenlijst op de balie waarop iedereen die binnen is zijn naam moet noteren. Zo'n systeem komt er nu ook in de weekeinden. En tenslotte mag ik op kosten van school nieuwe schoenen kopen. En dat binnen anderhalve dag, zonder dat ik erom gevraagd heb. In 'INKT!', het blad dat begonnen is als digitale uitgave van 'Boekwinkeltjes', maar dat tegenwoordig een papieren uitgave is, staat steeds een dubbelinterview met een boekhandelaar en een antiquaar uit dezelfde plaats. Vandaag kreeg ik een uitnodiging voor zo'n interview samen met Albert van Kooten, mede naar aanleiding van het boekje dat ik voor het jubileum van Albert aan het maken ben. Ik heb geantwoord dat me dat erg leuk lijkt en hoop nu maar dat Albert er ook zo tegenaan kijkt. 1 bestelling:Johannes Calvijn, 'Institutie of onderwijzing in de christelijke godsdienst'. 25 Augustus 2010Vandaag gaf ik mijn eerste lessen van dit schooljaar. Ik heb drie B2-klassen en één V3-klas. Die zag ik vandaag allemaal. Ik merkte na drie uur lesgeven (achter elkaar) dat ik het zweet op de rug had staan. Het was enorm benauwd op school, daar klaagden meer collega's over. Het was echt niet omdat ik angstig voor de leerlingen zou zijn (al speelt een beetje spanning zo'n eerste dag altijd mee). Vanwege mijn Schrijversinfo blijf ik regelmatig als vraagbaak functioneren. Af en toe doe ik ook moeite voor zo'n vraag. Vandaag kwam deze binnen: 'Geachte heer Beek, Als verzamelaar van het werk van Leonard Roggeveen heb ik veel steun aan uw bibliografie. U vermeldt dat er vertalingen zijn van een aantal van zijn boeken in verschillende talen. Zelf bezit ik enkele boeken van Leonard Roggeveen in het Noors, Duits en Tsjechisch, en ik zou u willen vragen of u misschien weet of er een overzicht bestaat van de vertaalde boeken van Leonard Roggeveen. Ik ken helaas geen andere verzamelaars of liefhebbers van zijn werk. Hopelijk leg ik niet teveel beslag op uw tijd, met vriendelijke groet,' Ik heb hem teruggemaild: 'Er bestaat een gids voor verzamelaars van het werk van Leonard Roggeveen: N.J. Wagemaker, 'Leonard Roggeveen: 2 maart 1898-22 juni 1959' (Korte handleiding voor het verzamelen van boeken geschreven door Leonard Roggeveen) (1997). Daar zijn zelfs drie drukken van verschenen, er moeten dus wel meerdere verzamelaars zijn. De bladzijde over Leonard Roggeveen moet ik nog actualiseren en uitbreiden met behulp van de site van de Koninklijke Bibliotheek: http://opc4.kb.nl/DB=1/IMPLAND=Y/LNG=NE/SID=600ca9e3-1/SRT=YOP/CMD?ACT=SRCHA&IKT=1016&SRT=YOP&TRM=Leonard+Roggeveen Ik heb daar even gekeken en kwam al snel veel vertalingen tegen. In totaal staan daar 439 boeken van Roggeveen. Mij ontbreekt momenteel de tijd om die door te nemen, maar misschien vindt u er de informatie die u zoekt. Met vriendelijke groet,' Vanmiddag interviewde ik Daan van der Kaaden. Ook Daan is een echte boekenman. Al vroeg een fanatiek lezer, verzamelaar, journalist, biograaf van W.G. van de Hulst, uitgever van het blad 'Ouwe Bram Leeft nog', organisator van vijf 'Ouwe Bram-dagen' en handelaar in tweedehands boeken. Dan lijkt 'boekenman' me niets teveel gezegd! Ook Albert wil aan dat dubbelinterview meedoen. Leuk! Het zal waarschijnlijk volgende week al plaatsvinden. Het is wel 'interviewtijd' deze weken. 2 bestellingen: knipsels Boudewijn Büch, A.H. Nijhoff, 'Medereizigers'. 26 Augustus 2010In B2b besprak ik vandaag het verschil tussen fictie en non-fictie. De Titanic is destijds echt gezonken, maar de film 'The Titanic' is toch fictie, omdat er een schrijver dingen aan het verzinnen is geweest. Op dat moment steekt er een leerling zijn vinger op. 'Meneer, weet u dat die film vier keer zoveel gekost heeft als de Titanic zelf?' Kijk, dat is het soort feitjes waar ik dol op ben! In zo'n eerste schoolweek valt het op dat sommige leerlingen in de zomervakantie ontzettend gegroeid zijn. Vooral de leerlingen die nu in klas twee zitten. En sommige van die meisjes hebben in de vakantie een verfdoos gekocht en smeren daar nu iets te veel van op hun gezicht. De verwarmingsketel is er vandaag mee opgehouden. Nu kunnen we het zonder centrale verwarming wel redden, maar het is een combiketel, dus we hebben ook geen warm water meer en dat is lastig. Gijs heeft er vanavond naar gekeken. Er komt geen vonk en dus geen vlam (en dus geen warm water). Die onsteker moet dan morgen vervangen worden. Nieuw bij 'Veense schrijvers': G. van den Brink, Jo Budding, Herman Takken. 1 bestelling: Wim Kortenhoeven, 'Hamas - portret en achtergronden'. Een Nederlander in Canada leest nog graag boeken van A.M. de Jong. Hij informeert in een mail - in het Engels - naar de mogelijkheden: 'I am an expatriate Dutchman born and raised in The Netherlands, living in Canada since 1951, and a lifelong fan of the author A.M. de Jong. I have read many of his books and just finished reading (again) the Merijntje Gijzen's series from "Het Verraad" to "A Knaap Wordt Man". Since I have been unable to obtain de Jong's books neither in Canada nor in the USA I fortunately found that your company deals in secondhand books including those by A.M. de Jong. I would like to know if you ship books overseas, the cost of shipping and if you accept Canadian currency. If your answers are affirmative I would be much interested in "The Rijkaard" and "Flierefluiters Tussenkomst" as well as the total cost involved.' Mijn probleem zit in het 'accepting Canadian currency'. Dat heeft me de vorige keren veel geld gekost. Een keer met wisselen en een keer met het innen van een cheque. 27 Augustus 2010Een H3-klas had scheikunde vandaag. Via proefjes moesten ze vaststellen wat voor vloeistof ze in een reageerbuisje hadden (het was ranja; aanmaaklimonade). Een aantal (Veense?) leerlingen kwam op papier tot de conclusie dat het 'Amaak' was. Je hoort het hun moeder vragen: 'Wie wil er nog een glaassie amaak?' Arian is langsgeweest met een nieuw ontstekingsmechanisme: we hebben weer warm water. Ik heb weer een hele stapel stafkaarten gevouwen en ingevoerd. Ongevouwen verkoop ik ze niet. Bij een kaart van € 5,00 komt dan € 6,75 verzendkosten. Gevouwen passen ze in een envelop en zijn de verzendkosten € 1,32. 1 bestelling: knipsels Karel van het Reve e.a.. 28 Augustus 2010Vandaag werkte ik het interview met Daan van der Kaaden uit. Daan schreef o.a. een biografie van W.G. van de Hulst:
5 bestellingen: Ab de Brouwer,
'Werken met schuimplastic', 'BoekMagazine nr. 6', september 1978, Arno Langeler, 'Zwarte Piet. Een moor in dienst van Venetië', J.J. Voskuil, 'Afgang. Het Bureau 6', A. Camus, 'De Pest'. 29 Augustus 2010We hebben de open haard vandaag maar weer eens gebruikt. Het is weer om binnen te zitten. Voor de warmte is het niet echt nodig, maar het is gezellig (en onze open haard is toch geen wonder van rendement; de meeste warmte gaat de pijp uit). Met een half oor hoor ik op televisie een nieuwslezer zeggen: 'De kabinetsonderhandelingen zijn definitief mislukt.' Ik denk: Dat is goed nieuws! Blijkt het over de onderhandelingen in België te gaan. Dat valt dan weer tegen. In een stapel boeken van Anne Marie zat 'Tijdelijk nieuw' van Kees van Kooten (uit 2003). Voordat ik dat boek verkoop, lees ik het eerst maar eens zelf. Het boek ligt op mijn nachtkastje en elke avond lees ik één of twee van de 'vijftig tijdopnamen'. Het is even geleden dat ik wat van hem heb gelezen, maar het bevalt me weer goed. Een beetje ironisch en een mooie verhouding tussen zelfspot en maatschappijkritiek. Daarbij af en toe een taalvondst waar je oog aan blijft hangen en die daarna een glimlach oplevert. Een voorbeeld van bladzijde 150:
Er vallen me drie zaken op: 1. De ene kant was van zijde en de andere zijde was van kant. (Een prachtige vondst. Ik las hem een paar keer en hij beviel me elke keer beter.) 2. Iets hebberigs zien liggen. (Daar las ik in eerste instantie overheen. Bij herlezing i.v.m. het bovenstaande viel het me pas op. Strikt genomen is het een taalfout. Van Kooten is hebberig en wat er ligt is niet hebberig. En toch is het mooi gevonden. Iets hebberigs is hier een hebbedingetje. 'Iets hebberigs' zou dan eigenlijk nog moeten worden uitgesproken door de 'Vieze man': 'Heb je dat ook wel eens, dat je iets hebberigs ziet liggen?') 3. Op de fiets onderweg maar de aanschaf van iets anders. (Ook daar las ik overheen. Ik zag het pas toen ik de zin overtikte. Er moet natuurlijk 'naar' staan en niet 'maar'. Slordig, meneer de Bezige Bij. Was zeker net bij iets anders bezig.) Aan het eind van het verhaal blijkt Van Kooten bij dit soort impulsaankopen steeds vrouwenzaken te kopen (deze shawl, een meidenzonnebril en zelfs een handige tas met een lange draagketting). De titel van het verhaal is dan ook 'Microtravestie'. 1 bestelling: 'BoekMagazine nr. 2', mei 1978. Ooit kocht ik een stapeltje van dat tijdschrift uit de tweede helft van de jaren '70. Ik verkocht er een stuk of vier van. Vervolgens verkocht ik er vijf jaar geen enkele en nu weer in twee dagen twee. Er is geen peil op te trekken. 30 Augustus 2010Ook dit schooljaar probeer ik mijn leerlingen weer kritisch te maken op hun eigen én op andermans taalgebruik. Dit jaar pakken ze het wel heel snel op. Vandaag al liet een leerling me een krantenknipsel met een taalfout zien en kwam een andere leerling me een foto (op haar mobieltje) van een bord met een taalfout laten zien (het was niet echt een fout, eerder een vreemde vooropplaatsing). De brugklassers fietsten vanochtend in de stromende regen naar Leusden. Om elf uur werd het droog en het bleef verder vandaag ook droog. Dan valt het, gezien de hevige regens van de afgelopen dagen, nog behoorlijk mee. In gesprekken i.v.m. het boek voorVan Kooten komen regelmatig de bladen/blaadjes 'Turf en sigaren' en 'De Veense' ter sprake. De bladen werden geschreven door een groepje jongelui rond de Wereldwinkel. Er zijn er maar een beperkt aantal van verschenen, maar ze weerspiegelden heel goed de tijddgeest van de jaren zeventig en zijn blijkbaar in het collectieve Veense geheugen blijven hangen. Ik vroeg er ook Jan de Boer naar:
7 bestellingen: Dr. H. van der Drift, 'Existentie in licht en duister, études rondom psychiatrie en pastoraat', Gerben Hellinga, 'Kees de jongen. een toneelstuk naar de gelijknamige roman van Theo Thijssen' (Bulkboek 12), J.J. Voskuil, 'Plankton. Het Bureau 3', A.Roland Holst, 'Belijdenis van de stilte', Louis Paul Boon, 'De meisjes van Jesse, Dante Alighieri, 'De goddelijke komedie', vertaling in terzinen door Albert Verwey', 1 knipsel Kees Fens. 31 Augustus 2010Deze week zijn de brugklassers op kennismakingskamp én zijn de vijfdeklassers op reis naar Praag, Parijs, Berlijn e.d.. Het resultaat is een leeg aandoende school en véél roosterwijzigingen. De roostermaker probeert dan ook nog de leerlingen terwille te zijn. B2e heeft het vierde uur een tussenuur en het vijfde uur nog Frans. De roostermaker verplaatst dat vijfde uur naar het vierde, dan kunnen ze daarna naar huis. De klas zwerft dat vierde uur (met nogal wat lawaai) door de school. De leraar is niet op komen dagen. Enig speurwerk levert de reden op: deze leraar begint pas het vijfde uur en is nog helemaal niet op school. Hij heeft dan ook deze roosterwijziging niet kunnen zien. Ik beslis vervolgens dat deze les Frans dus gewoon het (oorspronkelijke) vijfde uur zal plaatsvinden en dat de leerlingen daar een half uurtje in de aula op moeten wachten. Zulke beslissingen maken je niet populair. Ik zit knipsels van auteurs waarvan de achternaam met een 'P' begint in te voeren. Het valt me weer op over hoeveel maanden de recensies van een bepaald boek uitgesmeerd kunnen worden. Een voorbeeld:
Een auteur zal toch met enige spanning op die besprekingen zitten te wachten. Als de eerste in november verschijnt, dan blijft die spanning wel tot 13 februari bestaan, maar tegen eind mei zal Peereboom toch niet op nóg een recensie gerekend hebben en zeker niet op zo'n negatieve. Vanmiddag werden Albert van Kooten en ik aan de leestafel in de boekhandel door Wim Huijser geïnterviewd voor het blad 'INKT!'. Het ging o.a. over de 'beleving' in een boekenwinkel, over E-books, over het boek dat ik voor Alberts jubileum schrijf en over de spanning tussen boeken verzamelen en boeken verkopen. Omdat we elkaar kennen was de sfeer gemoedelijk, bijna gezellig. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat. Na het eten had ik zin om even over de hei te wandelen. Ik fietste de Slaperdijk af en zette mijn fiets daar aan de rand van de heide. Meestal loop ik daar een rondje rechtsom, maar vandaag ging ik eens linksom. De hei ligt er prachtig bij. Tientallen zwaluwen zweefden een eindje boven de hei en in de zonnestralen zag je af en toe ook de insecten waar ze jacht op maakten. Langs de rand van het pad zijn ze aan het afplaggen geweest. Volgens mij stonden daar eerst ook struiken. Hier en daar hangt er al een eerste spinnenweb tussen de takken van de hei. De oude jeneverbes staat er nog steeds. Ik vroeg me af of het één struik met drie vertakkingen is, of drie struiken die vlak bij elkaar staan. Op het zandpad herkende ik sporen van hondenpoten. En ik zag hele gave ronde gaatjes in het zand. Een insect dat zich heeft ingegraven? Een soort mierenleeuw? Maar het waren er daarvoor wel erg veel. Toen wist ik het: het is niet van een insect, het is van de homo erectus scistoccius, de noordse variant. Op de terugweg door het bos passeerde ik twee wandelaars met hun hond. Ik zei bij het passeren 'Goedenavond'. De vrouw draaide zich om en zei: 'Dat is Mats, ik herken de stem.' Ik dacht: 'Dat is Carla van Laar, ik herken de stem.' Carla was twintig jaar geleden een actieve ouder op mijn bassisschool. Haar kinderen zijn ongetwijfeld ook al lang het huis uit. Terwijl ik dat dacht, was ik ze alweer dertig meter voorbij. Ik had natuurlijk moeten stoppen en een praatje met ze moeten maken, maar om nou na dertig meter nog om te draaien..... dus fietste ik door. Weer een Voskuiliaans mislukt intermenselijk contact. 3 bestellingen: A. Kolsteren, 'Vreemde woordenboek', Martien Beversluis, 'De Beiaardier', Alexandre Dumas, 'De Graaf van Monte-Cristo'. Door naar september 2010 |