H.P. Bremmer

Profiel

Achternaam: Bremmer
Roepnaam: Henk
Voornamen: Hendricus Petrus
Geboren: 17-05-1871
Te: Leiden
Overleden: 10-01-1956
Te: Den Haag

Pseudoniem(en): H.P. Bremmer publiceerde niet onder pseudoniem. Hij werd 'de kunstpaus' genoemd.

Voor tweedehands boeken	Ook van H.P. Bremmer
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Brieven:

Vriendschap op afstand: de correspondentie tussen Bart van der Leck en H. P. Bremmer (bezorgd door Cees Hilhorst) (1999)

Overig non fictie:

Delftsch aardewerk (redactie - 12 afleveringen) (1906-1909)
Eene inleiding tot het zien van beeldende kunst (1906)
Delftsch aardewerk in het Rijksmuseum te Amsterdam: 97 lichtdrukken naar de merkwaardigste origineelen in deze verzameling (redactie) (1907)
Delftsch aardewerk: een practisch aesthetische studie (1908)
Practisch aesthetische studies (1909)
Vincent van Gogh: inleidende beschouwingen (1911)
Een inleiding tot het zien van beeldende kunst (1906)
Vincent van Gogh reproducties naar zijn werken in de verzameling van mevrouw H. Kröller-Müller (1919)
John Rädecker, de beeldhouwer en zijn werk (1926)
Floris Verster, 9 juni 1861 - 21 januari 1927: volledige geïllustreerde catalogus van zijn schilderijen, waskrijt- en waterverfteekeningen, en grafisch werk (met anderen) (1928)
De wandschilderingen van A. J. Derkinderen in het stadhuis te 's-Hertogenbosch (ca. 1932)
Een bijdrage in 'Hoe men in Leiden een stadhuis ging bouwen', samengesteld door C. Veth (1934)
De theorie begeleidt de technische ontwikkeling van de radiocommunicatie (afscheidscollege) (1977)

H.P. Brenner schreef een inleiding/voorwoord voor:

Willem Roelofs: 100 lichtdrukken naar zijn werken vertegenwoordigd op de eere-tentoonstelling in "Pulchri Studio", October 1907 (1909)
Werken van Vincent van Gogh: tentoonstelling te 's-Gravenhage, Juli - 1 Sept. 1913 in het Gebouw Lange Voorhout 1 (1913)
Het compleete etswerk van Adriaen van Ostade: in facsimile lichtdruk naar de origineelen uit het Rijksprentencabinet (1917)
Egyptische kunst uit het museum te Leiden: 50 reproducties in lichtdruk (1923)
Nagelaten werk van Marius Holleman (1930)
Pr: Saenredam: achttien lichtdrukken (1938)
Catalogus van de tentoonstelling van schilderijen door Dirk Nijland (1941)

Tijdschriften:

H.P. Brenner was redacteur van 'Moderne kunstwerken. Schilderijen, teekeningen en beeldhouwwerken' (1903-1910)
H.P. Brenner was redacteur van 'Beeldende kunst'. Hij vulde het blad drieëntwintig jaar lang, vrijwel in zijn eentje (vanaf 1910)

Over H.P. Bremmer:

'Verzameling H.P. Bremmer' (catalogus) (1950)
oud-cursisten, vrienden en leerlingen, 'Herdenking Dr. H. P. Bremmer: uitgegeven na zijn overlijden op 10 januari 1956' (1956)
'H.P. Brenner' (catalogus) (1971)
H.J. Vink, 'Plotiniaanse en spinozistische elementen in de esthetische opvattingen van de kunstpedagoog Bremmer' (1988)
Hildelies Balk, 'Het netwerk van H. P. Bremmer: kunstenaars, verzamelaars en de markt voor moderne kunst' (2001)
Hildelies Balk, 'De kunstpaus: H.P. Bremmer 1871-1956' (proefschrift) (2004)
Hildelies Balk, 'De kunstpaus: H.P. Bremmer 1871-1956' (bewerking van proefschrift) (2006)
Henk Tromp, 'De strijd om de echte Vincent van Gogh: de kunstexpert als brenger van een onwelkome boodschap, 1900-1970' (2006)
1 hoofdstuk: 'Zien en geloven. De kunstpaus, Spinoza en Van Gogh' in 'De eeuwigheid verzameld. Helene Kröller-Müller 1869-1939' van Eva Rovers (2010)

Tentoonstellingen:

'Verzameling H.P. Bremmer', Gemeentemuseum 's-Gravenhage (1950)
'H. P. Bremmer', tentoonstelling Haags gemeentemuseum 18-05-1971 tot 27-06-1971'.
'Het netwerk van H. P. Bremmer: kunstenaars, verzamelaars en de markt voor moderne kunst', tentoonstelling 01-09-2001 tot 11-11-2001.
'De kunstpaus H.P. Bremmer'. Kröller-Müller Museum, tentoonstelling van 14-10-2006 tot 25-02-2007.

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid):

Johannes Bosboom, 70 teekeningen en studies uit de verzameling H. W. Mesdag te 's-Gravenhage (uitgegeven oor H.P. Bremmer) (1907)
Het Kröller-Müller Museum bezit portretten van H.P. Bremmer van o.a. Bertha van Hasselt, Dirk Nijland, John Rädecker en Jan Toorop.

Portret van H.P. Bremmer

Bertha van Hasselt: Portret van H.P. Bremmer

Naar Boven

Waardering:

Eredoctoraat aan de Rijksuniversiteit Groningen (1951)

Naar Boven

Opmerkingen:

Zijn vader had een hotel in Leiden.
H.P. Bremmer volgde middelbaar onderwijs in Roermond en in Leiden.
Hij brak als jongeman met het katholieke geloof.
Hij volgde een opleiding tot schilder-tekenaar, aanvankelijk bij twee kunstenaars in Leiden en daarna een jaar aan de Teeken- en Schilderacademie in Den Haag (1889/1890), daar deed hij ook een jaar MO-tekenen (1890).
Als kunstenaar werd hij intellectueel gevormd door Henri Borel. Borels gevoeligheid voor mystiek en voor religie hadden grote invloed op de vorming van Bremmers kunstbeschouwing.
Als kunstschilder was hij pointilist.

H.P. Bremmer - Dennenbomen (Harskamp) (1912, collectie Kröller-Müller)
Van 1893 tot 1895 werkte hij als kunstjournalist.
H.P. Bremmer trouwde op 02-10-1895 met A.M. Beekhuis. Ze verhuisden naar Den Haag. Ze kregen vier kinderen (drie zoons en een dochter).
Zijn zoon Rudolf (1900-1993) werd kunstschilder.
Zijn zoon Henk (1904-1996) werd natuurkundige.
In 1896 begon hij met het geven van kunstcursussen aan mensen uit de sociale bovenlaag (adel, havenbaronnen, professoren, bankiers, verzekeraars én hun vouwen), aanvankelijk in Den Haag, maar later door het hele land. Meestal aan groepjes van ca. 8 personen ('Bremmerclubs').
De mystieke ondergrond van de filosofie van Spinoza beïnvloedde hem zeer.
Hij was zeer geïnteresserd in literatuur (vooral in De Tachtigers) en verwerkte dat ook in zijn lessen.
Als één van de eersten zag hij de grootheid van Vincent van Gogh.
Van 1902 tot zijn dood woonde hij in Den Haag in de Trompstraat.
In 1906-1907 volgde Helene Kröller-Müller een cursus bij hem aan huis. Daarna stelde ze hem voor een dag in de week aan als haar kunstadviseur. Ze maakten samen aankoopreizen. Deze verzameling groeide uit tot wat nu het Kröller-Müller Museum is.

Naar Boven

Anderen over H.P. Bremmer:

In Bremmers kunstbeschouwing stond het kunstwerk centraal en alles wat daarvan een afgeleide was, was niet relevant voor de beoordeling van het werk. Een van de grondbeginselen van de praktische esthetica was dan ook het idee dat het belang van een kunstwerk een intrensieke eigenschap is en zodoende alleen te ontwaren in het kunstwerk zelf. (Eva Rovers, De eeuwigheid verzameld. Helene Kröller-Müller 1869-1939, blz. 88)
Men moet vaststellen dat Bremmer gedurende meer dan een halve eeuw een veelzijdige, heilzame en soms beslissende invloed heeft uitgeoefend op het Nederlandse kunstleven. Een zo belangrijk man ontkomt uiteraard niet aan kritiek. Zo was er het verwijt dat hij in zijn besprekingen te weinig aandacht gaf aan iconografische samenhangen en kunsthistorische feitelijkheden. Wat zijn esthetische uitgangspunten betreft werd hem verweten dat hij bij de beoordeling van een kunstwerk de voorstellingsinhoud en de verbeelding daarvan te zeer buiten beschouwing liet. (https://www.kunstbus.nl/kunst/hp+bremmer.html én http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn3/bremmer)

Naar Boven