Thérèse Cornips

Profiel

Achternaam:Cornips
Roepnaam: Thérèse
Voornamen: Thérèse Marie Sophie
Geboren: 18-12-1926
Te: Amby (bij Maastricht)
Overleden: 04-03-2016
Te: Haarlem

Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Thérèse Cornips niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Voor tweedehands boeken	Ook van Thérèse Cornips
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Vertalingen/bewerkingen

Voor 1962 vertaalde ze doktersromans en liefdesverhalen voor uitgeverij Spaarnestad

Uwe Johnson, Het derde boek over Achim (1963)
Rosalind Erskine, Hotel de Passiebloem (1963)
Kurt Baschwitz, Heksen en heksenprocessen: de geschiedenis van een massawaan (1964)
Jean-Marie Gustave Le Clézio, Het proces-verbaal (1964)
Phyllis en Eberhard Kronhausen, De vrouw en haar seksualiteit (1965)
Gerrit Kouwenaar, Shlomo Koren (1965)
Victor Canning, Het gezicht achter het masker (1965)
Shlome Koren (gedicht van Gerrit Kouwenaar, vertaald door Thérèse Cornips) (1965)
Rozijnen met amandelen: bitter en zoet in Joodse anekdotes (1966)
Violette Leduc, De bastaard: een relaas (1966)
Truman Capote, In koelen bloede (1966)
Kobo Abe, De vrouw in het zand (1969)
Jules Renard, Peenhaar (1969)
Jakov Lind, Stap voor stap: autobiografie (1970)
Monique Wittig, Vrouwenguerilla (1973)
Jakov Lind, Trip naar Jeruzalem (1973)
Arthus Koestler, Reisjes van plezier: een tragikomedie met proloog en epiloog (1973)
Herman Hesse, Rosshalde (1973)
Johann Wolfgang Goethe. Het lijden van de jonge Werther (1975)
H. de Balzac e.a., Beelden uit het persoonlijke leven der dieren (1975)
Marcel Proust, Op zoek naar de verloren tijd
- 1. Plaatsnamen: de naam (De kant van Swann, deel 3) (1976)
- 2. Plaatsnamen: de plaats.In de schaduw van meisjes in bloei (De kant van Swann, deel 3-vervolg) (1978)
- 3: De kant van Guermantes (2 delen) (1980-1983)
- 4: Sodom en Gomorra (3 delen) (1985-1989)
- 5: De gevangene (2 delen) (1991-1993)
- 6: De voortvluchtige (1995)
- 7: De tijd hervonden (2 delen) (1997-1999)
Gabriele Wohmann, De spoken van Wanda Lord (1980)
Violette Leduc, La bâtarde (1985)
Bernard-Marie Koltès, Terug in de woestijn (1988)
Bernard-Marie Koltès, Roberto Zucco (1991)
Emily Dickinson (bibliofiel, 125 ex.) (1993)
Marcel Proust, Les intermittences du cœur (nieuwjaarswens, 75 ex.) (2001)
Marguaerite Duras, Savanna Bay (2001)
Aljuma Laiya Jinndo, Histoires dogon = Dogonverhalen (900 ex.) (2003)
J.M.G. Le Clézio, Proces-verbaal (2009)

Bloemlezingen

Tonen

Over Thérèse Cornips

Françoise Berserik e.a. (redactie), 'Landschap met vriendin. Schrijvers en schilders bij Thérèse Cornips. Cornips' (1992)
Guus Middag, 'Met een bevroren jas en een geleend tientje: herinneringen van Thérèse Cornips' (2015)
Paul Arnoldussen, 'Thérèse Cornips (1926-2016)' in 'De Parelduiker' (2016/2)
Jeanne Holierhoek: 'Levensbericht Thérèse Marie Sophie Cornips' in Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden 2016-2017' (2017)
'Thérèse Cornips: de kunst van het vertalen' (2022)

Diversen

Vriendenboek voor Thérèse Cornips (bibliofiel, 60 ex.) (1986)
Een bijdrage in 'Naar Helle varen' (1990), uitgegeven ter gelegenheid van de zestigste verjaardag van Pierre van Soest (bibliofiel, 50 ex.)
Een essay: 'Wat men liefheeft ...' in 'Uit liefde en ironie', Liber amoricum voor Elisabeth Eybers, redactie Hans Ester en Ernst Lindenberg (1990)
Anneke Brassinga, 'Vleermuis' (1991), uitgegeven ter gelegenheid van de vijfenzestigste verjaardag van Th'rèse Cornips.
Chr.J. van Geel, 'Kamer' (bibliofiel, 20 ex.) (1996), uitgegeven ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Thérèse Cornips.
Chr.J. vab Geel, 'Zorg om vogels' (bibliofiel, 50 ex.), uitgegeven ter gelegenheid van de uitreiking van de Martinus Nijhoff Prijs aan Thérèse Cornips op 28-10-1999.
Aljuma Laiya Jinndo, Histoires dogon = Dogonverhalen, in het Frans vertaald doo Amadou Bafily, samenvattingen Thérèse Cornips (2003)
Een portret (olieverf op paneel) van Anneke Brassinga en Thérèse Cornips door Jopie Roosenburg-Goudriaan (ca. 1990), in 'Schrijversportretten', samengesteld door Sjoerd van Faassen, Pauline Bloemsma en Hester Quist (2010)

Literaire prijzen

In 1982 werd Thérèse Cornips benoemd tot 'Chevalier de l'Ordre des Palmes académiques'
Vanaf 1992 kreeg ze een jaarlijks eregeld van het Fonds voor de Letteren
Martinus Nijhoff-prijs 1999 voor haar vertaling van 'À la recherche du temps perdu' van Marcel Proust

Thérèse Cornips was lid van de jury voor:

Burgemeester Van Grunsven-prijs 1978

Haar vermogen werd in maart 2019 ondergebracht bij de Stichting Auteursprijzen in het 'Fonds op naam-Thérèse Cornips', dat zich ten doel stelt literair vertalers en/of schrijvers te steunen met stipendia.

Naar Boven

Opmerkingen

Thérèse Cornips ging naar de openbare lagere school en naar het Stedelijk Gymnasium in Maastricht.
In haar jeugd gebruikte ze Thea als voornaam.
Thérèse Cornips studeerde psychologie in Amsterdam. Ze maakte de studie niet af.
Ze werkte o.a. als beeldend kunstenaar (ze schilderde, tekende en boetseerde).
Ze trouwde in 1947 met de kunstenaar Klaus Grünewald. Ze scheidden in 1949.
De vertaling van 'Á la recherche du temps perdu' van Marcel Proust werd door Maarten 't Hart persoonlijk gesubsidieerd met een bedrag van vijfhonderd gulden per maand.
Thérèse Cornips woonde vanaf 1952 samen met Chr.J. van Geel. Ze werkten samen aan zijn debuutbundel 'Spinroc en andere verzen'. Spinroc is de omkering van haar achternaam. Nadat ze in 1962 uit elkaar waren gegaan begon ze literaire vertalingen te maken.
Vanaf de jaren zeventig woonde zein Renouprez in België, vlak over de grens bij Maastricht.
Thérèse Cornips was bij vlagen depressies en deed twee keer een zelfmoordpoging.
In 2003 trouwde ze met Hermaan Hendrik (CArlos) van Regteren Altena. Hij overleed in 2014.
Maar een paar jaar nadat ze haar vertaling van 'Á la recherche du temps perdu' voltooide, kwamen Rokus Hofstede en Martin de Haan met een, minder woordelijke, vertaling van dit werk van Proust. Cornips heeft eronder geleden dat haar levenswerk al zo snel achterhaald leek te zijn.
Na haar overlijden werd haar Proust-bibliotheek geschonken aan het Europäisches Übersetzer Kollegium in Straelen.

Anderen over Thérèse Cornips

Cornips, ze gaf het grif toe, had de neiging zichzelf wat onbelangrijk te maken, haar eigenliefde was niet groot. (Paul Arnoldussen, De Parelduiker, 2016/2)
Soms kan het lastig zijn om veel talenten te hebben. En Thérèse Cornips had talenten in overvloed: in haar jonge jaren won ze de ene zwemwedstrijd na de andere, later ging ze tekenen en beeldhouwen, ze speelde graag en goed cello en ze had een hoogontwikkeld taalgevoel. Maar in haar eigen ogen bleef ze op elk gebied steken beneden het niveau dat haar gelukkig zou hebben gemaakt, waren er altijd omstandigheden die haar verhinderden zich volledig aan iets te wijden. Totdat Proust met zijn Recherche op haar weg kwam. Vanaf dat moment heeft ze decennialang getimmerd en geschaafd aan wat haar levenswerk zou worden. (Jeanne Holierhoek, Levensbericht)

Naar Boven