1 december 2006

Dinsdag ben ik begonnen met bisolvon en ventolin, maar het is niet gelukt een benauwdheid/ontsteking te voorkomen. Hopenlijk is vandaag en dit weekend rustig aan doen voldoende om maandag weer gewoon aan het werk te kunnen.

Bovendien is maandag ook de begrafenis van de moeder van Steven. Ze was gestopt met eten en lag in feite op bed op het einde te wachten. Soms nemen mensen zelf de beslissing dat het mooi is geweest en ze wel klaar zijn met dit leven.

De post bracht vandaag de via het Genootschap Onze Taal bestelde DVD-ROM met 'De digitale Gids 1837-1937'. Honderd jaar literatuurgeschiedenis op een schijfje. 206.896 pagina's zouden het moeten zijn. Het moet bekeken worden met Acrobat Reader en daar gaat het een beetje mis. Bij het openen wordt er een oudere versie aangeraden dan er op mijn computer staat. Als ik die oudere versie (extra) wil instaleren wil de computer alle andere versies verwijderen. Dat doen we toch maar niet. Nu kan ik wel alle jaargangen doorbladeren, maar een handige zoekfunctie kan ik niet ontdekken. Nog wat mee doorspelen, misschien ontdek ik dan hoe het werkt.

3 bestellingen: kerstboek: 'De vierde wijze uit het Oosten', knipsels Hans Liberg, Agatha Christie: 'Na de begrafenis' en 'Trein 16.50'.

2 december 2006

Alweer een zaterdagochtend met Stef Bos! Hij is te gast in het praatprogramma 'Het vermoeden' van de IKON. De presentatrice vind ik niet geweldig, maar Stef Bos maakt ook van een mindere vraag een goed verhaal. Tot besluit zingt hij 'Witsand'.

Omdat ik me nog steeds niet echt lekker voel, hebben we de sinterklaasviering maar een weekje uitgesteld.

Vandaag ben ik een beetje aan het rommelen geweest met de donderdag gekochte boeken. Veel geschiedenis en bovendien ook nog eens veel boeken waar ik twintig euro of meer voor kan vragen. Het te koop zetten gaat niet echt snel, omdat de boeken ook leuk zijn om uitgebreid door te bladeren. Bijvoorbeeld het boek 'Groot museumboek. Geïllustreerde gids langs 660 musea van Nederland'. In dit boek is ook aandacht voor het Streekmuseum in Rhenen (blz. 300). Bij een korte beschrijving van het museum staat een foto van een 15e-eeuwse spuwer, afkomstig van de Cuneratoren in Rhenen. We waren daar zelf op 26 oktober en zo'n spuwer heb ik toen ook gefotografeerd. Het is wel een beetje belachelijk dat ze in dit 'Groot museumboek' de spuwer laten zien met de kop omhoog. Zo wordt het een soort prullenbak of een hongerig mannetje, maar in ieder geval is het spuwer-effect weg.

3 december 2006

Een mailtje vandaag van Hemmo B. Drexhage. Op de bladzijde over H.P. de Boer noem ik:
- Zes verhalen van Herman Pieter de Boer werden voor televisie bewerkt door Hemmo B. Drexhage (1980/1981 - Veronica).
Dat is Drexhage niet precies genoeg en hij mailt: Gaarne verbereren:
- Zes verhalen van Herman Pieter de Boer werden voor televisie bewerkt , geproduceerd en geregisseerd door Hemmo B. Drexhage (1980/1981 - Veronica). "HET HONDSBRUTALE DIENSTMEISJE 1980 . Televisiespel van Hemmo B. Drexhage, Naar het gelijknamige verhaal van Herman Pieter de Boer. Met : Met : Luc Lutz, Simone Rooskens en Teuntje de Klerk Veronica Televisie (Hoogste kijkdichtheid -en waarderingcijfers van het jaar 1981. Afd. Film en Drama)
Dat extra 'geproduceerd en geregisseerd' vind ik niet echt een wezenlijke aanvulling. Die hoge kijkdichtheid en dat hoge waarderingscijfer is wel aardig om te melden.

Martijn kocht 'Fokke & Sukke. Het afzien van 2006'. In de cartoons trekt de actualiteit van het jaar nog eens aan je voorbij. Soms weet je niet meer wat er aan de hand was, maar dat staat er dan gelukkig onder. Bij dit soort boekjes van een paar jaar geleden zal zelfs dat niet altijd voldoende zijn. Er is een nieuws/triviant/kwis van te maken. Fokke en Sukke zijn soms flauw, maar soms ook keihard:

Volgens teletekst is afgelopen woensdag Jean Dulieu overleden. De schepper van Paulus de Boskabouter. Er zijn van die schrijvers waarbij je bij het nieuws van hun overlijden denkt: 'Leefde die dan nog?'

1 bestelling: Max Dendermonde, 'Een hert en zijn avontuurlijk zwervershart'.

4 december 2006

Vorige week legde ik mijn leerlingen in vier tweede klassen onverwacht de vraag voor: 'Wat is je favoriete boek?' Het vak is Nederlands, dus het moesten wel oorspronkelijk in het Nederlands geschreven boeken zijn. Dat leverde de volgende top vijf op:

Dat is niet zo'n verrassend lijstje. Misschien is de nog altijd hoge notering van Jan Terlouw verrassend. Of het ontbreken van Francine Oomen. Die laatste is wel degelijk geliefd bij deze leerlingen, maar er worden veel verschillende boeken van haar genoemd. Daarom een top vijf van favoriete schrijvers:

Alweer niet heel verrassend. De namen op de gedeelde vijfde plaats misschien. Ik had eerder Simone v.d. Vlugt verwacht. De eerste plaats van Carry Slee is overduidelijk en verpletterend. 34 leerlingen noemden een boek van haar. Dat is meer dan kwart van de leerlingen! De andere aantallen waren respectievelijk 11, 9, 7 en 4. De complete lijst op alfabetische volgorde:

Leerlingen lezen uiteraard ook (en graag) vertaalde boeken.Ze mochten (buiten mededinging) een vertaald boek opgeven in de slotzin: 'Eigenlijk vind ik ......... ............. een veel mooier boek. Dat levert het volgende lijstje op, ook in alfabetische volgorde:

Alweer een auteur die via een email 'hengelt' naar opname in Schrijversinfo. Jacqueline Zirkzee deze keer. Ze heeft twee (redelijk goed ontvangen) historische romans op haar naam staan: 'Mykene' (2001) en 'Het boek van Tristan en Isolde' (2004). Dat is nog een beetje te weinig om een bladzijde mee te vullen. Voor wie niet kan wachten, dit is haar website.

5 december 2006

Niet echt een Sinterklaasgevoel vandaag. Ik had gisteren niet aan het werk moeten gaan. De kou in m'n kop is met dubbele heftigheid terug. De boel zit verstopt en dat levert een watterig gevoel op, suizende oren en een raar trillend spiertje net onder m'n rechteroog. Bovendien slaat kou mij altijd direct op m'n longen.

6 december 2006

Een voordeel van ziek op bed liggen is dat je zomaar wat te lezen kunt pakken en je je daar vervolgens door kunt laten verrassen. Vandaag was dat een nummer van 'Tirade' (nr. 244 van maart 1979). Op de voorkant staat een foto van Herman de Coninck: grote - jaren '70 - bril, licht kalend met enkele op het voorhoofd resterende haren naar voren gekamd, een overhemd met de bovenste knopen nadrukkelijk open, zodat enig borsthaar te zien is en een ietwat vragende blik opzij, rechts van de fotograaf en dus niet in de lens. Is dit nou een toevallige foto of is de foto nadrukkelijk geregisseerd. Ik vermoed het laatste.

In dit Tiradenummer twaalf (toen) nieuwe gedichten van Herman de Coninck. Het eerste gaat over een kerkhofje in St.-Ives. Zo'n oud kerkhof, waar je prettig kunt wandelen en dat door de loop der tijd meer op een parkje dan op een begraafplaats is gaan lijken. In Veenendaal hebben we het kerkhof aan het Kostverloren. Daar wordt al decennia lang niet meer begraven en er is bewust voor gekozen het een park te laten zijn. Onlangs wilden wat plaatselijke politici met dit kerkhof scoren en ze klaagden daarom over het gebrek aan onderhoud. Niet wetende dat dit gebrek aan onderhoud volgens de gemaakte afspraken is en blijkbaar al helemaal niet wetend dat de paar nog complete grafstenen die er nu liggen in het midden van het parkje in het gelid zijn gelegd, nadat ze uit de rest van de begraafplaats tevoorschijn zijn gehaald. Onder deze stenen ligt niemand begraven, ze markeren hooguit het middenpad. In zo'n situatie is het juist mooi als gras en mos het geheel gaan overwoekeren, tenminste dat vind ik en met mij Herman de Coninck:

Freek de Jonge in een Volkskrant van twee weken geleden: Ieder oordeel voor het laatste oordeel is een vooroordeel.

5 bestellingen: een boek of tien over en van Churchill, Ruth Ainsworth, 'Voor jou van vrouwtje Appelwang', een boekenlegger, veel knipsels Geeraerts en een tijdschriftnr. ' Items'.

7 december 2006

Binnen een uur of veertien heb ik twee toneelvoorstellingen gezien. Gisterenavond hebben we (Lidy, Martijn en ik) 'Jan Rap en z'n Maat' gezien in 'De Lampegiet'. Het is nog een try-out vermoed ik, want op internet vind ik dat de premiere op 17 december is. Yvonne Keuls schreef het en in 1976 werd het voor het eerst gespeeld. Het stuk baarde opzien en werd later ook verfilmd (me o.a. Paul de Leeuw). Nu is het - bewerkt - opnieuw in het theater. Er zijn wat liedjes toegevoegd en het geheel is in een raamvertelling geplaatst, om met de kennis van nu naar de gebeurtenissen van toen te kijken. De softe jaren zeventig-aanpak, waarin alles moet kunnen, is achteraf shockerend, maar wordt door o.a. Susan Visser, Margreet Boersbroek, Sjoerd Pleijsier, Egbert-Jan Weeber en Terence Schreurs knap op de planken gezet.

Vanochtend was er een scholierenvoorstelling in de Shelter, waar ik als begeleiding naartoe ben geweest. Ik was nooit eerder in die Shelter geweest (over het algemeen zijn er zeer gristelijke dingen te zien), maar het is voor dit soort voorstellingen zeer geschikt en ongetwijfeld een stuk goedkoper dan de Lampegiet. Theatergezelschap DOX speelde 'De grote voelshow 12+', een voorstelling over liefde en seks, waarin op een speelse manier getoond wordt hoe onhandig, eng, spannend en lief seksualiteit kan zijn. De leerlingen vonden het een prima voorstelling Ze waren rustig en leefden mee. Dat is op zich al een compliment voor de acteurs! Na afloop van de voorstelling waren er voor de leerlingen nog workshops in kleine groepen. De docenten mochten er niet mee naar toe, omdat dat de kinderen kan remmen in het uitspreken van hun gevoelens. Een welbestede ochtend (die alleen van school uit wat beter georganiseerd had mogen worden).

Gisteren vroeg een mevrouw die een boek bestelde me waar de naam 'Raban' vandaan komt. Ik heb haar de eerste strofe van het gedicht 'De blauwbilgorgel' van Buddingh' teruggemaild. Ze had van het gedicht gehoord, maar had het nooit gezien. Ze mailde me terug: 'Ja, dat gedicht ken ik! Ik had het alleen niet op schrift, dus bedankt! Mijn zoon heet Raban, het is ook het Germaanse woord voor raaf (de vogel).' Dat is een verrassende noviteit. Raban als achternaam kende ik al, maar het blijkt dus ook een voornaam te zijn! Ik heb het hele gedicht toen maar gekopieerd en voor deze mevrouw in het bestelde boek gestopt.

De post bracht vandaag een doos van veiling Bubb Kuyper. De Buddingh'-boeken waar ik de hoogste bieder op was! Dat is spannend, want als je niet op de kijkdagen bent wezen kijken, weet je niet precies wat je gekocht het. Negen boeken van en over Buddingh' zijn het, waaronder de twee boeken van Wim Huijser 'C. Buddingh' - een mens in de tijd' en 'Een stad is een boek', verder 'Een stem om niet te vergeten' (met een cassettebandje) en de bibliofiele uitgave 'Eén, twee, drie, in godsnaam'. Deze boeken heb ik zelf al, maar ik wil graag veel boeken van Buddingh' in de verkoop hebben, vanwege de naam Raban. Zie: http://home.wanadoo.nl/matsbeek/buddinghaanbod.html. Als verrassing zat er verder bij:
- Kees Stip, Lachen in een leeuw. Verzamelde gedichten
- Koos van Zomeren, Nog in morgens gemeten (de paperbackversie die ik nog niet had)
- F. Bordewijk, Het eiberschild (eerste druk van 1949)
- F. Bordewijk, Studiën in volksstructuur (eerste druk van 1951, vrijwel in nieuwstaat)
- Remco Campert, Tjeempie (de door Joost Roelofsz geïllustreerde versie)

Bij Viking Direct uit Venlo zijn ze helemaal gek geworden. Ik bestel daar met enige regelmaat kantoorartikelen en tot nu toe was ik redelijk tevreden. Nu gaat het echter helemaal mis. Enige tijd geleden leverden ze maar een gedeelte van de bestelling af. Twee inktcartridges zaten er niet bij (de chauffeur gaf daarbij aan dat het bij Viking momenteel een zootje is). We hebben gebeld en de volgende dag kregen we een doosje met vier cartridges en een nota waarop stond dat twee van de vier gratis waren!. Lidy heeft nog gebeld of dat klopte en Viking gaf aan dat het zo goed was. Een maandje later begint Viking te bellen dat ze nog geld van ons krijgen. Als ik zo'n telefoonjuffrouw om uitleg vraag, komt ze met een verhaal dat het ene woordje 'gratis' op de nota betekent dat er niet betaald hoeft te worden (transport bijv.), maar dat het andere woordje 'gratis' op de nota alleen een interne mededeling is, die aangeeft dat er in een bundel meerdere artikelen zitten. Als je vervolgens doorvraagt, gaan ze niet op je vraag in, maar blijven ze gemaakt vriendelijk hun eigen riedel herhalen (waarschijnlijk heeft zo'n juffrouw een training 'omgaan met lastige klanten' gehad!). Ik heb een kopietje van m'n giroafrekening gestuurd om te bewijzen dat ik echt heb betaald, maar gisteren had ik weer zo'n Viking-juffrouw aan de telefoon. M'n brief blijkt nooit te zijn aangekomen en of ik nu eindelijk wil betalen. Dat ben ik toch echt niet van plan, van mij mag er een rechtzaak van komen, dan kan Viking aan de rechter uitleggen dat het woord 'gratis' bij hen twee betekenissen heeft!

1 bestelling: Geert Boogaard, 'Brood en wijn'.

8 december 2006

De Bosatlas komt met 'De Bosatlas voor jou'. Behalve de gebruikelijke kaarten ook veel satellietfoto's en weetjes als:
- Er wonen in Barneveld zestig keer zoveel kippen als mensen.
- Het dorp Gasselterboerveenschemond in Drente heeft de langste plaatsnaam van Nederland.
- De oppervlakte van de Grote Oceaan is groter dan al het land op aarde bij elkaar.
- Het naambord van het dorpje Boerenhol is volgens de ANWB het meest gestolen plaatsnamenbord van Nederland.

Vanavond zijn we bij Wim en Marian (vd B) geweest. Wim had speciaal Duvel voor me in huis gehaald. Veel gelachen. Nu niet zo lang meer wachten tot de volgende keer!

2 bestellingen: Belcampo, 'De zwerftocht van Belcampo' en twaalf boekjes OSS 117.

9 december 2006

Martijn heeft ergens op een parkeerterrein een lelijke kras op het portier van z'n auto opgelopen. Bij Bochane heeft hij een klein flesje lak besteld en vanmiddag heeft hij geprobeerd die kras weg te werken. Dat gaf een mooi beeld: Martijn geconcentreerd naast z'n auto, kwastje in de hand en weerspiegeld in de lak. Omdat zo'n autodeur niet vlak is, werkt hij een beetje als een lachspiegel:

De gedichten uit 'De stad. Een bloemlezing door C. Buddingh' (1981) opgenomen op de diverse schrijversbladzijden.

We zijn wat aan het stoeien geweest met Google-earth. Geweldig! Je huis, je werkplek, je vakantiebestemming, een onlangs gemaakte boswandeling. Je vindt het allemaal ontzettend duidelijk vanuit de lucht terug. Oostenrijk geeft nog wat minder scherpe foto's, maar het is als geheel geweldig speelgoed!

10 december 2006

10 december en er bloeit nog van alles, of het bloeit weer. In de bermen bloeien weer klaprozen en zelfs fluitekruid. Ik heb geen idee of het een tweede of derde bloei is, of dat de planten denken dat het al lente is. Ook in onze voortuin bloeien de dahlia's, de dagbloemen en de chrysanten (nog).

Een mailtje van schrijfster Anita Verkerk. Ze schrijft in het Nederlands en in het Engels en heeft in Amerika prijzen op haar naam staan. Zie: http://www.anitaverkerk.nl/.

3 bestellingen: Arthur van Schendel, 'De wereld een dansfeest', knipsels Bernlef en Raskin en knipsels Venema.

11 december 2006

Havo-3 leerlingen onderschatten hun betoogopdracht. Ze denken dat doen we wel even, maar struikelen dan over de minimum tijdsduur (van de zenuwen praten ze veel te snel) en ze denken te makkelijk over het noemen en weerleggen van mogelijke tegenargumenten.

Shel Silverstein (1930-1999) is in Nederland te onbekend en wellicht onderschat. Hij heeft geweldige kinderboeken en kinderpoëzie geschreven. Daarnaast schreef hij ook popsongs, bijvoorbeeld voor Dr. Hook and the Medicine Show (o.a. Sylvia's mother) en voor Johnny Cash (A boy named Sue). Veel van zijn kinderpoëzie is in het Nederlands vertaald - en niet door de minsten (Willem Wilmink, Hans Dorrestijn e.a.) - en gebundeld in 'Licht op zolder' (1983), 'Het randje van de wereld' (1985), 'Ik val omhoog' (1996). Recent vertaalde Arthur Japin zijn prentenboek 'Een gulle boom' En deze week verscheen het door Kader Abdolah en zijn zestienjarige dochter Bahar vertaalde 'Lafcadio, de leeuw die terugschoot'. Uitgeverij Mozaïek zet hier zes kleurplaten uit het boek downloadbaar op internet.

Vanavond was er in Escape een vergadering van de nieuw opgerichte stichting Lampegietersweek met de diverse instellingen die in die week het één en ander organiseren. De stichting wil vooral faciliteren en coördineren. Voor mijn boekenmarkt is dit een uitstekende gang van zaken. Zo'n stichting kan de vergunningen regelen (dat scheelt een hoop gedoe) en vooral de gezamenlijke publiciteit verzorgen. Ik heb de afgelopen twee jaar al gemerkt dat dat veel beter en uitgebreider gaat dan ik in mijn eentje ooit voor elkaar krijg.

1 bestelling: 'Bij het scheiden van de markt'.

12 december 2006

In de krant vanochtend: Robert Long ligt op sterven. Een ernstige vorm van buikvlieskanker. Robert Long is voor je idee (eeuwig) de jonge hond die in zijn liedjes aanschopt tegen de burgerij en daarbij bewust wil choqueren. Toch is die jonge hond ook al weer 63. Al is dat natuurlijk veel te jong om te overlijden. Aan de andere kant is het een vorm van gerechtigheid. Mijn vader overleed op zijn 63ste en wat geeft wie dan ook het recht om ouder te worden dan mijn vader!

Kerstmis nadert met rasse schreden. De hoeveelheid lampjes in voortuinen en op woningen lijkt ook elk jaar nog toe te nemen. Met het wegdrijven van het christelijk geloof en kerkbezoek vervalt de Nederlander weer in Germaanse gewoonten en probeert de terugkeer van zon en lente bij de goden af te roepen. Niet alleen de Nederlander trouwens. Op deze site: http://www.webcamplaza.net/ vindt u webcams op kerstmarkten en versierde (kerst)pleinen over de hele wereld.

Bladerend en artikelen uitknippend (en te koop zettend) in oude afleveringen van Vrij Nederland kwam ik een artikel tegen van Martin van Amerongen over Willem W. Waterman = Willy van der Heide. Onder dat laatste pseudoniem vooral bekend door zijn 'Bob Evers-serie'. Een korte levensschets:

Willy van der Heide is geboren in Den Bosch, waar zijn vader leraar was. Hij was van 28-06-1937 tot 27-07-1947 getrouwd met Louise Oetronella Maria Grossouw (Wiesje). Ze kregen twee zonen, Willem-Peter (1937) en Charles-Paul (1939). Van 08-08-1952 tot 22-08-1956 was hij getrouwd met Anneliese Jülkenbeck. Dit huwelijk bleef kinderloos. Op 27-03-1958 trouwde hij met Marjon Niemeijer. Met haar kreeg hij nog een zoon en een dochter. Hij had een buitenechtelijke zoon (Tjeerd).
Willy van der Heide werkte voor de Tweede Wereldoorlog bij de reclame-afdeling van Philips. Voor zijn werk maakte hij een diensreis naar de Verenigde Staten, waar hij o.a. Hollywood bezocht. Dit bezoek verwerkte hij in zijn eerste roman 'Amerika filmt'. In de periode voor de Tweede Wereldoorlog werd hij gemobiliseerd. Deze ervaringen als soldaat verwerkte hij in 'De kruistocht van generaal Taillehaeck'. Hieruit spreekt zijn mening dat de Nederlandse soldaat weinig voorstelde en dat het Nederlandse volk het leger niet steunde. Hij vond dat er een sterk volk nodig was om de moeilijke tijd te overleven. Uit deze overtuiging sloot hij zich aan bij het fascistische Nationaal Front van Arnold Meijer. In januari 1941 werd hij hier propagandaleider. In augustus 1941 stapte hij op. In 1941 richtte hij met Wicher Jager 'Het Select Genootschap voor Raisonabele Gekken' op. Een soort vrijmetselarij voor dwazen. Er wordt beweerd dat de term 'Dolle Dinsdag' door hem bedacht is.
Vanwege zijn medewerking aan 'De Gil' zat hij drie jaar in voorarrest vanwege collaboratie, maar hij werd nooit veroordeeld. Wel kreeg hij op 27-04-1948 een publicatieverbod van twintig jaar. In hoger beroep werd dit teruggebracht tot tien jaar. Hij schreef door, o.a. onder het pseudoniem Willy van der Heide (aan de Bob Evers-serie). Na deel 32 stopte hij met de Bob Evers-serie. Het schrijven van een nieuwe serie mislukte. Bij een andere uitgever verschenen daarna nog deel 34 en 35. In 1967 verkocht hij de rechten van de Bob Eversserie aan Stenvert (voor 100.000 gulden). Later probeerde hij de overeenkomst weer ongedaan te maken.
Na een verwaarloosd hartinfarct moest hij in het ziekenhuis worden opgenomen. Peter de Zwaan (ook chef-kunstredactie 'Tubantia') voltooide na de dood van Willy van der Heide deel 33 en deel 36. Hij deed dit heel knap. Ook kenners kunnen niet aangeven welke bladzijden door Peter de Zwaan geschreven zijn. Ook latere delen zijn door Peter de Zwaan geschreven.

In genoemd artikel een prachtige zin van Van Amerongen over Willem W. Waterman. Let vooral op de afsluitende woorden!

Nee, Willem W. Waterman is nooit een groot auteur geweest en hij zal ook nooit een groot auteur worden. Je zou toch denken, dat een boekenschrijver met zijn ervaring en productiviteit in staat moet zijn tot een zekere thematische en stilistische evoluering. Zo niet Willem W. Waterman. Toen ging het over de kroeg. Thans gaat het over de kroeg. Toen was hij de man van de Gil. Nu is hij de man van de Brul. Die man is gewoon een stuk burengerucht op alcoholbasis. (Martin van Amerongen, Vrij Nederland, 03-03-1979)

In september beschreef ik de spreekbeurt van drie leerlingen over Ammonieten. In Frankrijk konden ze die, achter een ploegende boer aanlopend, zo oprapen. Nu krijg ik een mailtje van de beheerder van de site www.fossiel.net. Hij heeft dat gelezen en wil graag die vindplaats van ammonieten opnemen in hun overzicht van vindplaatsen. Ik heb zijn mail uitgeprint en aan de leerling die de spreekbeurt hield meegegeven. Dan kan ze in overleg met haar ouders die vindplaats (hun vakantieadres) doorgeven.

Nog een mailtje: De afdeling Nederlands aan de Universiteit Debrecen in Hongarije geeft binnenkort een bundel uit met opstellen over Madelon Lulofs. Op mijn site over haar staat een foto (http://www.schrijversinfo.nl/foto1934.jpg) die men graag in die bundel wil gebruiken en nu is de vraag of die foto rechtenvrij is. Het is een kaart uit het boekenweekgeschenk van 1934. Meer dan zeventig jaar geleden. Dat zal dan toch wel rechtenvrij zijn? Ik ben daarvan uitgegaan en heb hem daarom op mijn site gezet. Voor alle zekerheid moeten ze het toch maar navragen bij het CPNB.

2 bestellingen: knipsels Geert Mak en 'Vier vingers'.

13 december 2006

Half december en de eerste leerlingen met vuurwerk zijn alweer gesignaleerd. Contact opnemen met de ouders werkt minstens zo goed als straf geven.

Vanmiddag een goede vergadering met de straatnaamcommissie. We hebben een planning gemaakt voor het komende halfjaar en vandaag hebben we ons gebogen over de wijk- en buurtnamen van Veenendaal. Maar een enkele is ooit officieel vastgesteld. De rest is óf in de volksmond ontstaan óf ooit door een ambtenaar of projectontwikkelaar verzonnen. Mede daardoor is de schrijfwijze weinig consistent. 'Dragonder zuid', 'Dragonder Zuid' of 'Dragonder-Zuid', je ziet het allemaal. Bovendien zijn er ook namen bij die niet de schoonheidsprijs verdienen. Bij 'ten zuiden van de Dijkstraat' snapt iedereen waar het over gaat, maar een mooie naam is het niet. Daar verzinnen we wat anders voor. Ook zijn er wat buurten die heten naar de centrale straat, bijv. 'Boslaan e.o.' Het is wel duidelijk welk stuk Veenendaal bedoeld wordt, maar mooi is dat 'e.o.' niet. De vraag is nu of we een naam weten te vinden die 'fraaier' is, maar vooral of iedereen bij die naam direct begrijpt over welk stuk je het hebt. Dat laatste is wel een voorwaarde om een naamswijziging voor te stellen. Tegelijk moeten we ons realiseren dat deze namen bij de meeste burgers niet eens bekend zijn en ook eventuele nieuwe namen zullen wellicht nooit breed bekend worden. Het gaat voornamelijk om gemeentelijke stukken en bestemmingsplannen. Daarop komen deze namen voor. Maar ook dan is er genoeg reden om te streven naar een eenduidige schrijfwijze van een herkenbare naam!

Met de post kwam gisteren 'Hommage à Kees Buddingh'' van Theo van Baaren en Gertrude Pape. Ooit verschenen als 'Clean Kerchief Incorporated', destijds een reeks cahiers in eigen beheer, min of meer als voortzetting van 'De Schone Zakdoek'. In dit nummer korte gedichten, steeds rond een creatief verzonnen dierennaam (De aanlagerwalvis, De biograafwesp, Het fopspeenvarken). Een kruising tussen Kees Stip en Kees Buddingh'. Twee voorbeelden:

De evenveelvraat De Veelvraat heeft een concurrent, als Evenveelvraat wijd bekend. Hoe gulzig ook de Veelvraat zij, de Evenveelvraat houdt hem bij.

De ontbijtkoekoek Iedere dag leg ik een ei van bloem en honing in de wei, waar een heer die meen ik Verkade heet het opraapt en als koek verkleedt.

1 bestelling: een setje Veilig leren lezen.

14 december 2006

Vandaag drie betogen in Havo-3 die in ieder geval lang genoeg waren. Wat ik nu zie gebeuren is dat de eerste betogen veel te kort waren; die leerlingen kwamen zonder papiertje naar voren en dachten 'het wel even uit het hoofd te kunnen doen'. Ze onderschatten dan de opdracht (en de voorbereiding) en krijgen een onvoldoende. De volgende leerlingen gaan het beter voorbereiden én schrijven die hele voorbereiding uit. Nu komen er dus leerlingen naar voren met een uitgeschreven tekst en dreigt het een opzegbeurt of voorleesbeurt te worden. Als we nu de stap kunnen maken naar het terugbrengen van die vellen papier naar een lijstje met steekwoorden, dan zijn we waar we wezen moeten.
Er was vandaag een betoog tegen dierproeven bij. Op een gegeven moment zegt Marike daarin: 'Mensen kunnen zich ook opgeven om proeven op zichzelf te laten doen, daar krijgen ze nog veel geld voor ook.' op het moment dat ze dat zegt, draaien een stuk of zeven leerlingen hun hoofd in mijn richting. Bij de nabespreking heb ik ze gevraagd hoe ik dat moet interpreteren: Heb ik een hoofd waarvan je denkt dat er proeven op zijn uitgevoerd? Het bleek dat deze leerlingen dit nog nooit gehoord hadden en maar mij keken om te zien of dat echt waar was.

Een interessant mailtje over Carmiggelt: 'Na veel speurwerk op internet over S.Carmiggelt kom ik geregeld Uw naam tegen daarom deze mail. Ik ben in het bezit van een boekje van S.Carmiggelt: Wereldmelkboeren. Dit boekje (16 pag) (170 x 240 mm) is geschreven door S.Carmiggelt en geillustreerd door Cor Icke. Het behoorde als extra bijlage bij het jubileumboek van het 50 jarig (1882-1932) bestaan van "Hollandia"Hollandsche fabriek van melkproducten en Voedingsmiddelen te Vlaardingen uitgegeven in 1932 Hij moet het dus op 19 jarige leeftijd geschreven hebben Mijn vraag is nu kent U het Ik stuur 3 foto's mee en kijk met belangstelling uit naar Uw reactie.'

Ik kende dit boekje niet. 1932 is ook erg vroeg. Carmiggelt had toen nog niet gepubliceerd. Ik kom het op internet tegen als een (her?)druk uit 1987. Een interessant boekje dus!

1 bestelling: 3 x Olaf J. de Landell.

15 december 2006

Een viertal beetje sukkelige spijbelaars vandaag. De eerste twee lesuren hadden ze gymnastiek en deze vier waren aanwezig. Het uur daarna hebben ze een standby-uur, waar dezelfde gymnastiekdocent in moet vallen en dan zijn ze er plotseling niet. Dat valt toch echt te veel op.

In een tweede klas gaat het even over Kerstmis. Leerlingen hebben vaag iets gehoord over Maria's onbevlekte ontvangenis en vragen me hoe dat zit (Ze doen dat graag, dit soort geheel buiten de lesorde zijnde vragen, vooral natuurlijk omdat ik er regelmatig op in ga. Ik doe dat, omdat het gewoon leuk is allerlei onderwerpen aan te stippen en kennis over te dragen. Bovendien scheppen juist dit soort momenten een band met een klas). Na de les komen twee Marokkaanse meisjes naar me toe. Ze hebben het niet helemaal goed begrepen. Hoe zit dat met zwanger worden en toch nog maagd zijn? Ik heb de goddelijke drieëenheid proberen uit te leggen, maar vooral betoogd dat het woord geloof betekent dat je geen vragen stelt, maar gelóóft. Later dacht ik: zijn ze nou benieuwd naar het bijbelverhaal of zien ze onverwacht nieuwe mogelijkheden om hun maagdenvlies te behouden?

Alleen al uit de Cicero, de literaire bijlage van de Volkskrant en een oude Vrij Nederland-bijlage komt weer zoveel nieuws dat ik de volgende schrijversbladzijden moet uploaden: Lieneke Dijkzeul, Patrick Lateur, Etty Hillesum, Herman van Veen en Bob den Uyl. De eersten vanwege nieuw uitgekomen boeken, Bob den Uyl vanwege het onderstaande citaat. Uit later nieuws trouwens ook nog Simon Carmiggelt en Maarten Biesheuvel (PC Hooft-prijs).

Ik herinner me nog de radio-nieuwsuitzending, enkele jaren geleden, waarin gewag gemaakt werd van de toekenning van de Multatuli-prijs. Met de vaste stem die de juistheid van de mededeling moet onderstrepen meldde de nieuwslezer: 'Bob den Uyl krijgt de prijs voor zijn verhalenbundel Gods wegen zijn duister ....' Op dat moment dwaalden de ogen van de geoefende luidlezer vooruit, en een lichte paniek moet zich van de man hebben meester gemaakt. Hij pauzeerde een ogenblik, herstelde zich, om daarna met een wat hogere stem waarin enige ontsteltenis doorklonk te vervolgen: 'en zelden aangenaam'. Dit voorval is zo aardig omdat het zowel het schrijfprocédé van Den Uyl typeert, als de leesreactie die ik steeds weer bij zijn verhalen heb. (Frans de Rover, VN, 03-03-1979)

Het Carmiggeltboek van gisteren zat in een uitgave van 1932, maar hoorde daar niet bij, krijg ik vandaag per mail door. Carmiggelt verwijst in het boek naar de Tweede Wereldoorlog, dus het is domweg onmogelijk dat het boek van 1932 is. Dan zal het dus de druk van 1987 zijn, die ik ook op internet tegenkwam. Blijft het feit dat ik het boekje nog niet op de Carmiggeltbladzijde had staan, dus het is een welkome aanvulling.

Een zonsondergang met rode flarden. Ik keek uit het raam en zag het rood achter de grote boom aan de overkant. Ik wilde een foto maken zonder de daken van de huizen. Op de middelste foto is dat net niet helemaal gelukt.

16 december 2006

Kees Stip krijgt een plein in zijn geboortedorp Veenendaal. Het zit al wat langer in de planning, maar nu is het ook in de officiële papieren voor het nieuwe deel van het stadscentrum 'Brouwerspoort' opgenomen. Hieronder een impressie van het 'Kees Stipplein' uit de folder 'Het nieuwe centrum'. Het Kees Stipplein wordt een plek waar de cultuur hoog in het vaandel staat. De bibliotheek komt er, het plaatselijke museum, de kunstuitleen, de volksuniversiteit, de muziekschool en de historische vereniging. Op de achtergrond staat de bewaarde schoorsteen van de Hollandia-wolfabriek. Op de voorgrond de Brouwersgracht, waarmee het water na tientallen jaren weer terugkeert in het centrum van Veenendaal.

Vanmiddag zagen we bij toeval de aankondiging van een terugblik op het televisieprogramma 'Poets'. We waren precies op tijd met het aanzetten van de DVD-recorder. Even later zagen we Kees Buddingh' in een kostuum en met hoge hoed merkwaardige danspasjes maken op een toneel, ter aankondiging van diverse opnames met de verborgen camera.

Rob van Altena, broer van Ernst van Altena, stuurt me een kerstkaart en een overdruk van zijn artikel in het Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde 2006. Hij corrigeert in dit artikel het 'Levensbericht' dat in 2000/2001 verscheen, geschreven door Guus Luijters. Het gaat dan vooral door Ernst van Altena zelf (in interviews) in het leven geroepen mystificaties, of zoals Rob van Altena dat noemt 'pseudologia fantastica'. Het gaat dan met name om de reis naar Parijs en het spelen in jazzclubs aldaar. Verder rekent Rob van Altena uit hoeveel en hoe snel Ernst wel niet vertaald moet hebben: 'De catalogus van de Koninklijke Bibliotheek vermeldt voor Ernst van Altena's actiefste jaren, 1985-1995, in totaal omtrent 150 door hem vertaalde of (soms) samengestelde boeken. Als wij voor het gemak van de berekening de ongeveer 50 dunnere kinderboekjes maar even buiten beschouwing laten, net als het onbekende aantal Belgische uitgaven en de niet in druk verschenen toneelvertalingen, dan blijven er toch nog ongeveer honderd boeken in elf jaar tijds: negen fikse boekuitgaven per jaar oftewel zoiets als één boek per vijf weken en dat dag in dag uit, meer dan een decennium lang.' (Rob van Altena, Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde 2006, blz. 111)

17 december 2006

Ik vrees (verdomme) dat m'n site gekraakt is door een hacker. Ik kan al een paar dagen niets meer uploaden, dus deze regels leest iedereen veel later dan ik ze schrijf. Op de statistiekenbladzijde kan ik zien dat veel bezoekers de site verlaten via een mij onbekende bladzijde en honderden bezoekers komen doorgelinkt via een pornosite. Dat zit dus niet goed. Ik heb een mailtje naar m'n provider gestuurd en hoop maar dat zij me weer op weg kunnen helpen.

Dit weekend was Wende Snijders te gast bij 'Dit was het nieuws'. Dat had ze beter niet kunnen doen. Ze zingt prachtig. Ik had haar al eens gezien (en gehoord) in een programma van Joost Prinsen. Fenomenaal! Martijn heeft haar debuut-cd uit 2004. Prachtig vertolkte Franse chansons. Maar nu blijkt ze een dom blondje te zijn. Giechelen en ginnegappen en er kwam geen fatsoenlijk woord uit. Hanneke Groenteman kon haar ergernis maar nauwelijks onderdrukken. Wende zong a capella een Spaans lied (prachtig weer), maar toen vroeg de presentator aan haar waar het lied over ging en daar antwoordde ze op met: 'Geen idee'. Door de mand!

1 bestelling: Omnibus Herman de Man.

18 december 2006

De problemen met de site lijken opgelost. Ik heb een nieuwe inlogcode en een nieuw wachtwoord. Vervolgens heb ik op de site van de provider de ftp-tips bestudeerd en verdomd: het lukt me nu om e.e.a. via een ftp-programma op de site te zetten. Dat gaat veel sneller dan via web-ftp. Dit zal voor veel lezers abracadabra zijn. Voor mij is het dat eigenlijk ook, maar daarom ben ik des te tevredener dat het me toch gelukt is. Het is met dit soort computerzaken eigenlijk net als met een auto. Het moet werken, maar ik wil helemaal niet weten hoe het werkt. Ik wil alleen weten hoe ik het moet doen!

Lidy heeft me vanmorgen met de auto op school afgezet. Om 16.03 uur ben ik vanmiddag naar huis gaan lopen. Ik deed er iets meer dan twintig minuten over. Dat is dus best te doen. Ik wil een paar keer per week zowel heen als terug naar school gaan wandelen. Het is een stuk gezonder en je kop waait lekker leeg in die tijd. Lopend zie je ook veel meer. Al jaren fiets ik langs de etalages aan de Jan Steenlaan, maar fietsend zie je niet wat er binnen staat. Lopend kijk je op je gemak eens naar binnen.

De post bracht twee boeken van C. Buddingh', besteld bij Fokas Holthuis: 'Wil het bezoek afscheid nemen' en 'Een rookwolkje voor God'. Beide boeken had ik al in paperbackuitgave. Een andere uitgave is er ook niet, maar de drukker heeft er destijds een klein aantal (50 en 30) laten inbinden en door Buddingh' laten signeren. Dit zijn dus vrij zeldzame exemplaren. Extra leuk is dat 'Wil het bezoek afscheid nemen' zelfs nr. 1 is uit de serie. Het andere boek heeft nr. 10.

Kolofon: 'Wil het bezoek afscheid nemen', 1968	Colofon 'Een rookwolkje voor God', 1982

1 bestelling: knipsels Drs. P en Toon Tellegen.

19 december 2006

Vandaag ben ik weer naar school wezen lopen. Ik ben niets meer gewend, want ik had er vanmorgen spierpijn van. Toch is het lekker en ik wil het een paar keer per week blijven doen. Je spreekt ook nog eens iemand. Ik sprak o.a. Daan vanmiddag. Hij ziet een paar boekenmarkten per jaar wel zitten. Ik vroeg me vanmiddag - al wandelend - af hoe ik er nu toe gekomen ben om te gaan lopen. Het is niet uitgesloten dat het een literaire reden heeft. Ik heb nu bijna het derde deel van 'Het bureau' van Voskuil uit en in die pakweg 2000 bladzijden heb ik tientallen keren gelezen dat Maarten van huis naar zijn werk of van zijn werk terug naar huis liep.

In de Gelderlander stond vanochtend een foto van Abdennour op de begraafplaats, op de plek waar straks de islamitische begraafplaats moet komen. Het collectieve geheugen van de politiek is niet zo heel sterk. Niemand weet meer dat ik een jaar of acht geleden de eerste ben geweest die dat bij de algemene beschouwingen heeft aangekaart. Ik heb toen o.a. contact gehad met de beheerder van de islamitische begraafplaats in Den Haag. In eerste instantie werd ik toen, ook door de islamitische Veenendalers, weggelachen. Daar was totaal geen behoefte aan. Iedereen liet zich in Marokko begaven. Zo krijg je soms achteraf toch nog gelijk.

Vanavond zijn we bij mijn moeder koffie wezen drinken. Waarschijnlijk is tante Dick met de kerst bij haar. Als de gezondheid het toelaat komen ze hier even langs.

2 bestellingen: 2 Lp's Joop Visser en een grote bestelling literatuur uit Frankrijk.

20 december 2006

Eén van onze leerlingen maakt een goede kans om ballenjongen bij het Nederlands elftal te worden. Ook daar blijken uitgebreide selectieronden voor gehouden te worden. Hierover hing een mededeling in de personeelskamer. Het opvallendste was de schrijfwijze: 'ballenjongen (j/m)'. Ballenkind is ook geen gezicht, maar dat '(j/m') erachter staat toch ook maf.

21 december 2006

Onbewust passen leerlingen in hun betoog oude debattrucs toe. Ze geven dezelfde mening een aantal keren in verschillende bewoordingen. Een knap voorbeeld van vandaag is: 'Op een Engelse internetsite vond ik deze stelling: ......... '.
Vandaag betoogde een leerling dat het houden van goudvissen in een kom eigenlijk dierenmishandeling is (een onderwerp met lef: ik heb een goudvissenkom op mijn kantoortje staan). Een goed opgebouwd betoog, met ook weer een debattruc. Gisteren vroeg hij mij hoe lang ik ben. Nu beweerde hij: goudvissen zitten in een kom van vijf keer hun lengte. Als we meneer Beek zijn hele leven opsluiten in een kamer van 5 x 1.82 = 9 meter en 10 centimeter dan is dat dus hetzelfde. De berekening klopt en wordt door de klas geaccepteerd. De vraag is of het uitgangspunt klopt, of goudvissen gemiddeld in een kom zitten van vijf keer hun lengte. Ook dat is een debattruc: een uitgangspunt voor waar aannemen en daarop doorredeneren. Je gehoor volgt je redenering, neemt hem voor waar aan en gaat niet twijfelen aan je uitgangspunt, omdat je redenering klopt.

In het betoog over goudvissen zat ook de mooiste smoes die ik de afgelopen maanden heb gehoord: 'Ik had ook foto's uitgeprint, maar die heb ik niet bij me, want die heb ik vannacht in mijn slaap verscheurd.'

De laatste les voor de kerstvakantie besteed ik aandacht aan 'A Christmas Carroll' van Charles Dickens. Ik noem dat dan 'het op één na bekendste kerstverhaal'. Uit diverse uitgaven van dit verhaal heb ik illustraties op sheet gezet en bij deze sheets op de overheadprojector vertel ik dan het verhaal na. Er zijn altijd wel leerlingen die de Muppetversie of de versie van Walt Disney kennen en op die manier ontstaat er tijdens de vertelling ook een dialoog met de klas.

Voor dit 'op één na bekendste kerstverhaal' sta ik kort stil bij het bekendste kerstverhaal. Al geloven kinderen er niets van, het is toch wel goed als ze de diverse symbolen uit het kerstverhaal kennen (ster, engelen, herders, stal, enz.). Dit jaar heb ik wat stilgestaan bij de ster en bij de herders. Het woord 'advent' komt niet spontaan uit de klas, maar bij 'adventkalender' komt er wel herkenning en valt al snel het woord chocola.
Die herders waren de armsten en ook het tuig van Israël. Als je niets kon, dan kon je altijd nog herder worden. Vanaf het begin was Jezus er ook voor het uitschot van de maatschappij. Als het verhaal in onze tijd en in Nederland zou spelen, wie zouden er dan bij Jezus' geboorte op bezoek komen? De Feijenoordsupporters? (Deze laatste hardop-uitgesproken vraag, levert gegarandeerd enkele minuten rumoer en geschreeuw op in de klas).

Ik heb een abonnement genomen op een spamfilter voor mijn email. Het is maar de vraag of dat zijn geld waard is. De spam wordt er niet uitgehaald, maar krijgt het woordje 'spam' voor het onderwerp van het bericht. Het is maar goed ook dat die berichten niet verwijderd worden, want vandaag waren er al een stuk of vijf bij die helemaal geen spam waren.

1 bestelling: Daan van der Vat, 'Mietje met de kalfsogen'.

22 december 2006

Een rustige start van de kerstvakantie. Er ligt erg veel correctiewerk (120 opstellen en 120 boekverslagen), maar die wachten maar tot na de kerstdagen.

Vanmiddag zijn we naar Intratuin in Barneveld geweest. Lidy wilde graag op de kerstafdeling kijken. We hebben er wat kleinigheden gekocht. Het leukste van die hele Intratuin vind ik de kook- en foodafdeling op de bovenverdieping. Veel keukenhebbedingetjes, chutneys, olijven en pesto's. Je kunt er ook wat dippen en proeven. Met name de perzikchutney van Mrs. H.S. Ball uit Zuid-Afrika was een nieuwe vondst voor ons. Lekker als dip en ongetwijfeld ook bij vleesgerechten.

Ik ben gek op lezende kitsch-poppetjes. Daar leg ik een kleine verzameling aan, die ik dan op enig moment wel weer kan verkopen. In de opruiming bij Intratuin kochten we vanmiddag deze:

1 bestelling: Rodhan Al-Khalidi, 'Voor de nachtegaal in het ei'.

23 december 2006

Via internet bestelde ik ''t Oproer kraait. Rebelse liedjes van altijd en overal'. 119 liedjes op 4 CD's, gekozen uit de radio-uitzendingen van Jaap van de Merwe, ook met de titel 't Oproer kraait. Voor dat radioprogramma verzamelde, bewerkte en vertaalde Jaap van de Merwe de nummers. Soms zong hij ze zelf, maar hij nodigde ook artiesten uit die hij bij de nummers vond passen. Voor de hand liggende keuzes als Adèle Bloemendaal, Cobi Schreijer, Frits Lambrechts, maar ook Jenny Arean, Jules de Corte en (een nog jonge) Robert Long. Een enkele keer ook onverwachte keuzes als Conny Vandenbos en Lenny Kuhr, die zo eens op een hele andere manier te horen zijn.
Bij de CD's zit ook een boekje met een uitgebreide beschrijving van alle nummers. Originele artiesten, eventuele vertalers en een beschrijving van de (onstaans)geschiedenis van het nummer. Prachtig leesvoer. Al bij het tweede nummer stuit ik op een verrassing. Een lied dat oorspronkelijk geschreven was door de zingende vakbondsleider Joe Hill. Die naam ken ik. Joan Baez zong een lied over hem op Woodstock. Ook van Pete Seeger en The Dubliners ken ik het nummer. De woorden (of een deel ervan) komen onmiddellijk boven.

I dreamed I saw Joe Hill last night, alive as you and me Says I, 'But Joe, you're ten years dead' 'I never died', says he 'I never died', says he And standing there as big as life and smiling with his eyes Says Joe: ' What they forgot to kill Went on to organise Went on to organise' In San Diego up to Maine, in every mine and mill Where working men defend their rights It's there you'll find Joe Hill It's there you'll find Joe Hill

Dat vakbondsleider zal dus wel kloppen. Joe Hill blijkt een Zweed te zijn. Eigenlijk heette hij Joel Emmanuel Hägglund. Hij leefde van 07-10-1879 tot 19-11-1915. Hij was actief binnen de I.W.W. (Industrial Workers of the World). Hij werd ter dood veroordeeld wegens een dubbele moord in Salt Lake City. Hij bleef beweren de moord niet gepleegd te hebben en jaren later werd namens de staat Utah verklaard dat er niet voldoende bewijsmateriaal was geweest. Het vermoeden dat er op deze manier door de machthebbers een lastige vakbondsman werd geloosd, ligt dan ook voor de hand. Het nummer 'I dreamed I saw Joe Hill last night' werd rond 1930 geschreven door Earl Robinson. De laatste woorden van Joe Hill waren (zegt men): 'I have lived like a rebel and I shall die like a rebel'. Op de 4 CD's van 't Oproer kraait staan in totaal zes door Jaap van de Merwe vertaalde liedteksten van Joe Hill.

Joe Hill's body was rushed from the prison yard in Utah to Chicago, where the Industrial Workers of the World staged a funeral. More than 30,000 people attended the ceremony.

Voor wie meer wil lezen over Joe Hill:

• AFL-CIO - Joe Hill (Engels)
• Wikipedia - Joe Hill (Engels)
• University of Utah - Joe Hill (Engels - aanrader!)
• The songs of Joe Hill
• Joan Baez - tekst 'I dreamed I saw Joe Hill last night'

De kat van de buren komt af en toe drinken van onze borrelsteen in de voortuin. Hij drinkt niet in het midden van de steen, waar het water omhoog komt, maar likt het van de rand van de steen af.

24 december 2006

Drie zondagen achter elkaar. Daar kunnen we in Nederland niet meer tegen. Tweede kerstdag zijn er al allerlei winkels open (meubelwinkels e.d.). Maar ook vandaag blijken er in het hele land supermarkten open te zijn, zodat we de kerstboodschappen ook op deze zondag kunnen doen. Ik heb daar toch moeite mee. Niet vanuit een kerkelijke gedachte, maar waarom kunnen we die drie dagen rust (bezinning?) met elkaar niet opbrengen?

Nog een coupletje uit 'Joe Hill":

"The Copper Bosses killed you Joe,
they shot you Joe" says I.
"Takes more than guns to kill a man"
Says Joe "I didn't die"
Says Joe "I didn't die"

The 'Copper Bosses killed you'. Ik ben op zoek gegaan naar de betekenis van dat 'Copper Bosses', maar kan het nergens vinden. Zou het van cop = politieman komen? Of zijn het de bazen van de kopermijn? Of is hij opgehangen aan een 'copperbeech' = bruine beuk. Dat laatste zal wel niet, want n.a.v. 'Takes more than guns to kill a man' mogen we aannemen dat hij doodgeschoten is en niet opgehangen.

Een verslaggever op de ijsbaan in Heerenveen interviewt Marja Vis. Zij heeft goed gereden, had geen ploeg meer, maar werd toch derde op dit Nederlands kampioenschap. Aan het eind van het interview zegt de verslaggever 'Ontzettend gefeliciteerd' tegen haar. Waarom ontzettend? Waarvan is hij ontzet? Waarom niet gewoon 'hartelijk'?

N.a.v. van ' 't Oproer kraait' heb ik de bladzijde over Jaap van de Merwe afgemaakt.

2 bestellingen: Gouden boekje en knipsels Glastra van Loon.

25 december 2006

Eerste kerstdag hebben we in gepaste dronkenschap in Culemborg doorgebracht.

Een decembermaand zonder vorst lijkt het te worden. Als dat eens zou kunnen: een heel jaar zonder vorst. Heel Nederland zonder vorst!

26 december 2006

Alle nummers uit 'Gij zijt kanalje' heb ik genoteerd op de diverse schrijversbladzijden. Ik moest daarvoor nogal wat bladzijden aanmaken, omdat ik van die schrijvers/dichters nog niets genoteerd had. Van tachtig procent zal ik wellicht ook nooit iets anders meer vermelden, maar voor die andere twintig procent vormt het een welkome aanvulling. Voor enkele schrijvers is het net het laatste zetje om hun schrijversinfo compleet te maken. Denk daarbij bijvoorbeeld aan Willem van Iependaal, C.S. Adama van Scheltema en Margot Vos.

Het barst deze kerstdagen van de gouwe ouwe films op telvisie (van Sisi en The sound of music tot The Lord of the rings). Wat opvalt is dat mensen nu op televisie films gaan zitten kijken die ze zelf al lang op video of DVD in de kast hebben liggen. Waarom laten mensen zich leiden door de televisieprogrammering en gaan ze zitten kijken wat ze op elk willekeurig ander moment ook hadden kunnen zien?

27 december 2006

Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat ik af en toe een schrijffout maak op dit weblog. Wanneer ik de teksten een dag later nog eens lees, haal ik dan meestal die fouten er wel uit. Een paar maanden geleden wees ik al eens op het weblog van gemeenteraadslid Niek Dijkmans (Lokaal Veenendaal). Het is in hem te prijzen dat hij zijn weblog zo trouw bijhoudt (de meeste politici die vlak voor de verkiezingen begonnen met een weblog hebben vrij snel na de verkiezingen hun weblog aan de wilgen gehangen), maar Niek moet echt zijn teksten door een ander laten nakijken op taalfouten. Niek kijkt op 16/17 december vooruit en constateert dat het in de politiek de komende weken heel rustig zal worden. Zo rustig, dat hij huilend constateert dat hij wel vaak thuis zal zijn: 'Zal wel wenen zijn om elke avond thuis te zijn.'

Vanmiddag zijn we wezen lunchen bij restaurant De Maes. Martijn had daar een bon voor gekregen na afloop van één of ander tenniskampioenschap. Maes is vooral cateraar, maar heeft ook een restaurant in het (veel te) grote gebouw van Van Ekeris. Die Van Ekeris moet haast wel spijt hebben van het doordouwen van die bouwplannen destijds. Aan de Veense meubelboulevard had hij veel beter gezeten. Daar komen veel mensen en loop je zomaar een zaak binnen. Dat is hier niet het geval. Hier moet je toch speciaal heen gaan. Wij gingen er nu speciaal heen voor de lunch en die was in orde. Al werd ik ook hier weer bediend door een (oud)leerling.

Via Van Ekeris gingen we naar Bochane. Martijn moet veel vaker en meer gaan rijden voor zijn werk en moet dan eigenlijk een nieuwere en wat grotere auto hebben. We werden keurig geholpen en ook de prijs voor de sportieve auto die hij op het oog had werd uiteindelijk heel redelijk. We hebben nog een proefrit gemaakt en hij heeft een auto gekocht.

Mijn ijdelheid werd vandaag door de Veenendaalse Krant gestreeld. Men heeft een enquête gehouden onder Veenendalers die actief zijn in het verenigingsleven, in onderenemingen en bij organisaties. Cees Sanders is voor de tweede (achtereenvolgende) maal politicus van het jaar, maar de krant meldt dat o.a. mijn naam ook nog spontaan genoemd wordt!

Vanavond waren Ria en Erich op visite. Altijd gezellig en we hebben afgesproken dat we op 5 januari samen naar Nijmegen gaan. In museum het Valkhof is een grote tentoonstelling over de verwoesting van Herculaneum door een uitbarsting van de Vesuvius.

1 bestelling: Diverse boeken van Bertus Aafjes

28 december 2006

De bladzijde over Willem van Iependaal staat online.

Boekhandel Van Kooten startte vandaag met de opruiming. We zijn daar wel vaker wezen kijken, maar altijd pas na een paar dagen. Vandaag hebben we gezorgd dat we er snel bij waren. Hij had een tafel of vier met rijen afgeprijsde boeken staan. Enkele pockets voor twee euro, maar vooral veel dikkere (ook wel gebonden) romans voor vijf euro. Dat is voor mij net te duur om er nog wat aan te verdienen, dus heb ik deze keer vooral privé gekocht, o.a.:
- Pablo Neruda, Ik beken ik heb geleefd. Herinneringen
- Thomas Rosenboom, De mensen thuis
- Karel ende Elegast
- D. van Manen, Aanzienlijke vlek in 't Stichtse (over Veenendaal)
- Supermarktwijngids 2006
- Peter van Zonneveld, Terug naar Leiden en Oegstgeest (wandeling en fietstocht in het spoor van Jan Wolkers)
- Mensje van Keulen, Van Aap tot Zet
- Nieuw lexicon van hardnekkige misverstanden
Verder kocht ik toch maar weer de Dagkalender van de poëzie (2007), samengesteld door Menno Wigman & Alfred Schaffer. Bij het doorbladeren blijkt C. Buddingh' er niet (meer) in voor te komen. Om dat een beetje goed te maken staan er wel twee gedichten van Kees Stip in.

29 december 2006

Vandaag doe ik een poging om veel boekverslagen en opstellen na te kijken. De afgelopen dagen heb ik er per dag een stuk of tien nagekeken. Dat is niet genoeg, want dan heb ik vierentwintig dagen nodig en zolang duurt de kerstvakantie niet (en ik ben bovendien pas na de kerstdagen begonnen). Aan de ene kant is het vervelend dat ik nu in de vakantie zo'n berg werk heb liggen. Aan de andere kant: dit schooljaar heb ik - omdat ik vier tweede klassen heb - drie keer een bulk aan werk: twee keer een boekverslag en één keer een opstel. Dat betekent dat als ik nu doorpak ik 2/3 deel van die bulk - voor dit hele schooljaar - al klaar heb.

In het Stedelijk Museum in Schiedam is van 28-01-2007 tot 03-06-2007 de expositie 'Lucebert. schilder, dichter, fotograaf'.

Lucebert, Conquistador, 1961	Lucebert, Die viele Alten, 1962

Een maand geleden bestelde ik drie luisterboeken. Ik kreeg een mailtje dat ik € 1,20 aan verzendkosten extra moest overmaken. Dat deed ik op 22 november, maar daarna heb ik niets meer gehoord. Op een emailtje van vorige week werd niet gereageerd, daarom heb ik vandaag maar gebeld (een dubbeltje per minuut). De vriendelijke dame vond de bestelling terug in de computer. Om de één of andere reden was de bestelling geblokkeerd. Dat is lekker. Als ik niet gebeld had, had ik dus tot Sint-Juttemis kunnen wachten.

Bij alle na te kijken boekverslagen zit om de haverklap een verslag over een boek van Carry Slee. Daarom heb ik eerst vandaag de Schrijversbladzijde over haar eens afgemaakt. Niet omdat ik het zelf zo'n geweldige schrijfster vind, ze is me te voorspelbaar. Pjotr van Lenteren zei dat vorig jaar in de Volkskrant zo:

Carry kan maar één kunstje. Ironisch genoeg is dat ook de basis van haar succes. Slee noemt zichzelf een vakschrijfster en dat is ze ook. Met ijzeren discipline produceerde ze op ambachtelijke wijze in twintig jaar meer dan vijftig kinderboeken. Het rotsvaste recept: eenderde spanning, eenderde humor, eenderde verdriet.

1 bestelling: Toon Hermans, Gebedenboekje.

30 december 2006

Dat versturen van die luisterboeken is nu snel gelukt. Vandaag bracht postbode Jochem ze al:
- Godfried Bomans De humor & de ernst. 3 CD's (o.a. Bomans over Carmiggelt, over Mr. E. Elias, over Henri Knap en over Annie M.G. Schmidt)
- F. Bordewijk, Bint (een hoorspel, 1 CD)
- Nescio, Titaantjes (gelezen door Alfred Schaffer, 1 CD)

Het wordt hiermee een beetje de dag van de luisterboeken. De bezorgster van de Volkskrant kwam ons een gelukkig 2007 wensen. Voor alle bezorgers van kranten en foldermateriaal ligt er een handjevol kleingeld op het buffet in de hal. Dat rondbrengen van folders is slavenwerk (zeker als ze ook nog zelf de folders in elkaar moeten vouwen), dus dat extraatje is ze van harte gegund. Dat ruilen van een visitekaartje met gelukkig nieuwjaar o.i.d. tegen één of enkele muntjes wordt zo een bijna rituele handeling, maar echt vrolijk word je er niet van. Wél vrolijk werd ik van de beste wensen van de Volkskrant. De bezorgster gaf ons geen kaartje, maar een CD met 'Twaalf columns voor een beter 2007'. Gelezen columns van o.a. Martin Bril, Kees Fens, Helga Ruebsamen, Bas Haring, Kader Abdolah, Aleid Truijens en Herman Koch. Dat is nog eens leuk! Dankjewel Volkskrant.

Het gelazer met Viking direct gaat nog altijd door. Opnieuw stuurt men ons de - al betaalde - factuur toe. Een brief schrijven kan er bij Viking niet af, wél heeft men wat opmerkingen op de factuur gekrabbeld. Ik weet het nu echt niet meer. Daarom schrijf ik een open brief aan de directie van Viking en plaats die op deze site. Ik zal u met de complete brief niet in dit weblog vermoeien, maar als u hem lezen wilt, hij staat hier.

1 bestelling: Johan Daisne, 'Baratzeartea. Een Baskisch avontuur of de roman van een schrijver'.

31 december 2006

Nakijken en een beetje opruimen. Veel meer is er vandaag niet te melden. De berg opstellen en boekverslagen wordt maar heel langzaam kleiner. Het opvallendste bij het nakijken is, dat het gebruik van alinea's voor tweedeklassers erg moeilijk blijkt te zijn. De leerlingen die hun werk al een beetje in alinea's hebben ingedeeld, gaan tussen die een alinea's een regel overslaan. En vrijwel geen enkele leerling schrijft binnen de alinea de regels vol. Zodra ze een punt zetten, drukken ze ook op de 'enter'-toets.

Gijs en Suzanne kwamen vanmiddag wat vuurwerk brengen. In de auto had Gijs ook nog een doos met een enorme streng rotjes (een 1060-klapper?). Ze waren verbaasd dat ik dat nou leuk vuurwerk vind. Het zal wel jeugdsentiment zijn. We kochten vroeger van die kleine strengetjes rotjes en peuterden die vervolgens helemaal uit elkaar, zodat je een handvol hele kleine rotjes had. Dan is deze rol wel heel wat anders: een rol van 50 centimeter doorsnee en allemaal rotjes van 10 centimeter lang. Ik had er natuurlijk een foto van moeten maken voordat we hem afstaken. Nu maar een foto van de doos en van de resten op straat. Dat is wel het nadeel: zo'n ding geeft ontzettend veel rotzooi. Omdat het geregend heeft is het opvegen nauwelijks meer mogelijk.

Regen en vonken rond 0.00 uur	Op de achterkant van de doos: Made in China Geschikt voor particulier gebruik	Natte resten van veel knallen