• Home
• Bibliografieën
• Citaten
• Weblog
• Raban

• Profiel
• Werk
• Prijzen
• Opmerkingen
• Anderen over
• Citaat
• Bronnen

Hans Faverey

Profiel

Achternaam: Faverey
Roepnaam: Hans
Voornamen: Hans Antonius
Geboren: 14-09-1933
Te: Paramaribo
Overleden: 08-07-1990
Te: Amsterdam
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Hans Faverey niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Laat de god die zich in mij verborgen houdt
mij willen aanhoren, mij laten uitspreken,
voor hij mij met stomheid slaat en mij
doodt waar ik bij sta, waar jij bij staat.
(Hans Faverey, laatste gedicht, laatste regels in 'Het ontbrokene')

Werk

Poëzie

• Gedichten (1968)
• Gedichten 2 (1972)
• Chrysanten, roeiers (1977)
• In kiem en kristal (bibliofiel, 100 ex.) (1977)
• Lichtval (bibliofiel, 50 ex.) (1978)
• Waarover droomt zij (vouwblad, bibliofiel) (1978)
• Gedichten (Gedichten/Gedichten 2/ongebundeld) (1980)
• Lichtval (1981)
• Een hekatombe (bibliofiel, 20 ex.) (1983)
• Zijden kettingen (1983)
• Gezicht op Rhenen (bibliofiel, 117 ex.) (1984)
• Doorboord (bibliofiel, 50 ex.) (1985)
• Hinderlijke goden (1985)
• Hoe telkens ooit (biblifiel, 70 ex.) (1987)
• Tegen het vergeten (1988)
• Het ontbrokene (1990)
• Verzamelde gedichten (1993)
• Het ontbrokene (bibliofiel, 90 ex.) (1998)
• De liefste. (Bureau-agenda 2000 met foto's van Lex van Pieterson) (1999)
• Springvossen - Nagelaten gedichten (2000)
• Vol tederheid herhaalt zij wat ze ziet (vouwblad, bibliofiel, 150 ex) (2004)
• Gedichten 1962-1990 (bezorgd door Marita Mathijsen) (2010)
• Uitzetten gelijk: twee roeigedichten (bibliofiel, 50 ex.) (2014)
• Verdwijningen (bibliofiel, 98 ex.) (2019)
• Verborgen in het zichtbare: een keuze uit de gedichten (door Marita Mathijsen) (2021)
  
  

Brieven

• 1 brief van Hans Faverey in 'Dichter bij de mens' van L. Pennings en B. Langeveld (1986)

Vertalingen/bewerkingen

Vertaald:

• In het Hongaars vertaalde gedichten van Hans Faverey verschenen in het Hongaarse tijdschrift 'Nagyvilág'.
• In het Hongaars vertaald werk van RemcoCampert in 'Álcázott fény: tíz holland költo' (1981)In het Hongaars vertaald werk van Hans Faverey in 'Álcázott fény: tíz holland költo' (1981)
• 3 gedichten in James Holmes and William Jay Smith, Dutch interior: Postwar Poetry of the Netherlands and Flanders (vertaald door J.M. Coetzee) (1984)
• Werk van Hans Faverey in 'Tärningskastet 12' (vertaald in het Zweeds door Lasse Söderberg) (1985)
• Werk van Hans Faverey in 'Helan xiandai shixuan' (Chinese vertaling van moderne Nederlandse poëzie van diverse dichters) (1988)
• 9 in het Portugees vertaalde gedichten van Hans Faverey in 'Um mundo claro, um dia escuro. Oito Poetas Hollandeses', vertaald door August Willemsen en Egito Gonçalves (1988)
• Werk van Hans Faverey in '13 poeti dei Paesi Bassi = 13 dichters uit de Lage Landen', samenstelling en vertaling Karin van Ingen Schenau (1989)
• Contre l'oubli (Franse vertaling van een keuze uit 'Chrysanten, roeters', 'lichtval', 'Hinderlijke goden' en 'Tegen het vergeten' door Joke J. Hermsen et Henk van der Waal) (1991)
• Tegen het vergeten: gedichten = Gegen das Vergessen: Gedichte: eine Auswahl (vertaling van een keuze uit 'Lichtval' en 'Tegen het vergeten' door Rosemarie Still) (1991)
• Against the forgetting: selected poems (vertaald door Francis R. Jones) (1994)
• In het Friulans en Italiaans werk van Arjen Duinker in 'Mimese: versione poetiche in friulano' (1999)
• Gedichten van Hans Faverey in 'Landscape with rowers: poetry from the Netherlands', vertaald door J.M. Coetzee (2004)
• Sur place (tweetalige uitgave, vertaald door Jan H. Mysjkin) (bibliofiel, 36 ex.) (2006)
• Chrysanthemums, rowers (Engelse vertaling van 'Chrysanten, roeiers' door Francis R. Jones e.a.) (2011)
• Poèmes (Franse vertaling door Erik Lindner en Éric Suchère) (2012)
• Poésies (Franse vertaling van 'Verzamelde gedichten' door Kim Andringa, Erik Lindner & Éric Suchère) (2019)
• Contro l'oblio (Italiaanse vertaling uit 'Gedichten 1962-1990' door Patrizia Filia) (2021)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

• Hans Faverey werkte mee aan 'Podium', 'De Revisor', 'Merlijn', 'Raster', 'Tirade', 'Hollands maandblad'.
• Hans Faverey was redacteur van 'New Found Land'.
  

Over Hans Faverey

• 1 hoofdstuk: 'De bomen en het bos. Rein Bloem, Hans Faverey, Hans Verhagen' in 'Wie a zegt' van J. Bernlef (1970)
• Rein Bloem, 'Hans Faverey: De verdrijving van woorden en zinnen' in 'Literair Lustrum 2', samengesteld door Kees Fens, H.U. Jesserun d'Oliveira en J.J. Oversteegen (1971)
• 1 hoofdstuk: 'Verdwijnen als vorm van verschijnen. Over het werk van Hans Faverey' in 'Het ontplofte gedicht' van J. Bernlef (1978)
• 1 recensie: 'Als it het rechteroog een mollesnoet komt kijken (Hans Faverey, Chrysanten roeiers, 1977)' in 'Recensies' van T. van Deel (1980)
• Ron Elshout, 'Met terugwerkende kracht. Een ingang tot gedichten van Hans Faverey' in 'Bzzlletin' (oktober 1983)
• 1 hoofdstuk: 'Een Forumvreemde dichter. Over Hans Faverey' in 'Met verpauperde pen: essays over de verarmingsverschijnselen in onze poëzie' van Hedwig Speliers (1984)
• Paul Claes, 'Hans Faverey: een (de)constructie' in 'Spektator' (december 1985)
• Een bespreking van 'Hinderlijke goden' door Jaap Goedegebuure in 'Een jaar boek 1985-86' (1986)
• Een interview: 'Onthechtingsoefeningen' met Hans Faverey in 'De komma bij Krol' van T. van Deel (1986)
• Joost Niemöller, 'Tegen het vergeten - Aantekeningen bij het lezen van de nieuwe bundel van Hans Faverey' in 'Bzzlletin 163' (februari 1989)
• Een recensie van 'Tegen het vergeten' door Aad Nuis in 'Een jaar boek. Overzicht van de Nederlandse en Vlaamse literatuur 1989', samengesteld door Aad Nuis (1989)
• Een bijdrage over Hans Faverey in 'Kritisch Lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945' door Guus Middag (mei 1991)
• 1 hoofdstuk: 'Hans Faverey, Chrysanten, roeiers' door Odile Heynders in 'Lexicon van Literaire Werken' (augustus 1992)
• 4 hoofdstukken over Hans Faverey in 'Ik graaf jij graaft: aantekeningen over poëzie' van Wiel Kusters (1995)
• Hans Groenewegen (red.), 'Door geen poëzie meer uitgewist: dichters over hun gedicht van Faverey' (1997)
• Hans Groenewegen (red.), '...Die zo rijk zijn aan zichzelf...: over Hans Faverey' (1997)
• 1 hoofdstuk: 'Een kortstondige huif over het zijnde - Over Hans Faverey' in De eerste keer' van Guus Middag (1999)
• Hilda van Neck-Yoder: 'Zo sprak Zoon tot Spin. Hans Faverey en de Caraïbische poëtische traditie' in 'Literatuur' (mei/juni 2000)
• Een hoofdstuk over Hans Faverey in 'Vrolijk als een vergelijking' (2002) van Guus Middag.
• Een hoofdstuk over Hans Faverey in 'Kind van de Oost' van Hans Vervoort (2005)
• 1 hoofdstuk: 'Hans Faverey, Zijden kettingen' door Erik Spinoy in 'Lexicon van Literaire Werken' (februari 2005)
• Een hoofdstuk over Hans Faverey: 'Doorwoelde stilte' in 'Verzameld werk. Essays' van C.O. Jellema (2005)
• Een hoofdstuk: ''Precaire ontregelingen' - Hans Faverey' in 'Leegte, leegte die ademt. Het typografisch wit in de moderne poëzie' van Yra van Dijk (2006)
• Roberto Dagnino, 'De vijver in het meer: catalogus van de bibiotheek van Hans Faverey' (2008)
• 1 hoofdstuk: 'Hans Faverey, Hinderlijke goden' door Erik Spinoy in 'Lexicon van Literaire Werken' (november 2008)
• 1 hoofdstuk: 'Hans Faverey, Lichtval' door Ton Brouwers in 'Lexicon van Literaire Werken' (september 2009)
• 1 hoofdstuk over Hans Faverey: Beoefenen wat zich verbergt, in 'Nederlandse schrijvers en religie 1960-2010' van Jaap Goedegebuure (2010)
• Guus Middag schreef in zijn 'Rarewoordenboek' (2011) beschouwingen over de woorden 'Onmooi', 'Vek' en Wegwezer n.a.v. gedichten van Hans Faverey.
• Piet Gerbrandy, 'Een vlok duisternis: de poezie van Hans Faverey als ritueel proces' (2013)
• Gerrit Komrij becommentarieert het gedicht 'Zo eenvoudig als en waterdruppel' van Hans Faverey in 'Tussen hemel en aarde' (2013)
• 1 hoofdstuk over Hans Faverey: 'Nipper 16' in 'Encyclopedie van op het nippertje geredde kennis' van Hans Vervoort (2014)
• 1 hoofdstuk: 'Vollopend in het ontbrokene. Erotische transgessie bij Hans Faverey' in 'De jacht op het sublieme' van Piet Gerbrandy (2014)
• Paul Claes bespreekt het gedicht 'De zefier waait, een liefste' van Hans Faverey in 'De sleutel: vijfentwintig gedichten van Noord en Zuid ontsloten' (2014)
• Jan Oegema, 'Hans Faverey en de liefde' (2015)
• 1 hoofdstuk: 'De tang en het varken' in 'Bakvis: een leesautobiografie' (2018)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

• Hans Faverey trad op op Poetry International 1976, 1977, 1979, 1984 en 1990.
• Op 30 mei 1997 werd in Amsterdam '100 zeer witte telefoons' georganiseerd, een avond over poëzie van
  Hans Faverey.
• Hans Faverey leest 4 gedichten op 'Ode aan de Nacht. het beste uit De Nacht van de Poëzie', samenstelling Anneke van Dijk en Koen Vergeer (4 CD's, 2005)
• Het Letterkundig museum publiceerde begin 2007 een top 100 van grootste dode schrijvers. Ook Hans Faverey was in dit 'Pantheon' opgenomen. Eind 2008 zal het museum met een permanente expositie aandacht aan deze schrijvers besteden.
• Hans Faverey leest 1 gedicht: 'Man & dolphin / mens & dolfijn' op 'Dichters op vinyl: de Poëzieplaat van De Bezige Bij' (3lp) (2019)

Literaire prijzen

• Poëzieprijs 1969 van de gemeente Amsterdam voor 'Gedichten'
• Jan Campert-prijs 1977 voor 'Chrysanten, roeiers'
• Constantijn Huygens-prijs 1990 voor zijn gehele oeuvre

Hans Faverey was lid van de jury voor volgende prijzen:

• Herman Gorter-prijs 1977

Werk van Hans Faverey geciteerd in een overlijdensbericht

Volkskrant, 15-04-1996

Opmerkingen

• Hans Faverey ging naar het Amsterdams Lyceum, waar hij Nederlands kreeg van Lulofs.
• Hans Faverey studeerde psychologie. Hij werkte aan de universiteit in Leiden.
• Hans Faverey gebruikt in zijn taal veel 'doodssymbolen'.
• In zijn werk zijn invloeden aan te wijzen van Paul van Ostayen en Mallarmé (het opheffen van betekenissen). Rein Bloem was de eerste die hier op wees.
• Zijn eerste bundels werden algemeen als 'onbegrijpelijk' betiteld. In de loop van de tijd werden zijn gedichten steeds toegankelijker.
• Hans Faverey trouwde in 1959 met Lela Zeckovic.
• Hans Faverey woonde in Amsterdam.
• Hans Faverey was een liefhebber van klassieke muziek. Zelf speelde hij goed piano.
• In het werk van Hans Faverey moeten niet de woordbetekenissen associaties bij de lezer oproepen, maar doen klank en ritme dit.
• Vaak probeert hij in zijn werk de tijd (die alles kapot maakt) stil te zetten.
• Hans Faverey kreeg in oktober 1989 te horen dat hij ongeneeslijk ziek was.
• Hij werd op 14-07-1990 begraven op Begraafplaats Zorgvlied (graf C-I-331)
• In november 2010 werd een onbekende bundel gedichten van Faverey ontdekt. De bundel werd in 1964 door Querido afgewezen.

Op begraafplaats Zorgvlied ligt, direct achter het hek, sinds 2003 een monument voor de hier begraven schrijvers. Het monument bestaat uit een 'gebroken kolom' (een veel gebruikt symbool voor het afgebroken leven) en een 'geblokte vloer' waarin op kleine witte, vierkante tegeltjes de namen van de op Zorgvlied begraven schrijvers staan. Aan de open plekken in de vloer te zien, ontbreken er nog schrijvers, of men houdt nu al rekening met toekomstige begrafenissen.

Anderen over Hans Faverey

• Hans Faverey
  In de lounge van het hotel
  midden in het platte Rotterdam
  zong hij een herderskreet.
  
  Een korte zangstem lang
  was de tijd een landschap -
  sofa's werden harde bergen,
  
  rose schijnsel scherp wit licht.
  In genadeloze eenzaamheid
  schikte zich de wereld.
  (Remco Campert, Collega's, blz. 37)
• Faverey's teksten, achter elkaar gelezen, deden mij denken aan die jongetjes die ik eens op een middag op een landje bezig zag een gemaakt doelpunt in slow-motion na te spelen. Ze waren er de hele middag zoet mee. Speelruimte voor de lezer is er dus genoeg, mits je bereid bent de spelregels waarmee je andere poëzie leest, even te vergeten. (J. Bernlef, Haagse Post, 21-05-1977)
• ..een dichter die de paradox als stijlfiguur in z'n meest elementaire vorm (X is er maar X is er niet) als een basispatroon voor z'n gedichten hanteert. Want terugnemen wat eerst gesteld is, herroepen, is misschien wel het belangrijkste kenmerk van Faverey's werk. (Anton Korteweg, Parool, 24-09-1977)
• De poëzie van Faverey is er één van thema met variaties en dat gevangen kan worden in woorden en zinnen als windstilte of het in zijn nu verblijvend hier en alles zo vanzelfsprekend dat het zich bestaat. Het reflectieve voornaamwoord zich betekent hier dat de cirkel gesloten is, dat er niets meer aan, toe of af te doen is. (Rein Bloem, Vrij Nederland, 25-04-1981)
• Als geen ander heeft hij de 'roekeloze, meedogenloze schoonheid' van het bestaan weten te fixeren. (Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur, blz. 116)
• Hans Faverey is dood. Zijn laatste gedichten vormden nog een wanhopige bede. Maar het is wreed voorbij. De mens die mij in vier gesprekken 'zeuren' duidelijk maakte, de psychologie ontdeed van zijn mystiek, Ik ontmoette hem een maand of wat geleden op straat, in de Verhulst. Wist toen niet dat hij ziek was. Dat vertelde Van Toorn mij in Laren. Zijn dood raakt mij fantastisch fel. Er is een stiekem door mij tot vader gebombardeerde figuur weg. Alle vaders gaan dood. (Bram Vermeulen, Het eeuwig jongenshart. Dagboeken van Bram Vermeulen, blz. 168, 12-07-1990)
• De gedichten van Hans Faverey vormen een universum dat in de Nederlandse poëzie van de afgelopen decennia zijn gelijke niet heeft. Als ooit de vraag beantwoord moet worden wat voor gedichten Paul van Ostaijen zou hebben geschreven als hij langer was blijven leven, dan luidt het antwoord onomwonden: zulke als Hans Faverey, of geen. (Ad Zuiderent, De Tijd, 20-07-1990)
• Lezers die er iets als een poëtisch geweten op na houden, zullen dit na ieder contact met de gedichten van Faverey gaan onderzoeken. Zo verheven, zo op het zuivere, zo op de pure schoonheid durven afgaan, zo ver verwijderd van modieuze grillen, dichtersgekrakeel, zo exact volgen van de eigen stem, zo ver de teksten losrukken van welke boodschap dan ook. Juist door te schrijven vanuit die hoge dichterlijke positie, met letterlijk de grootste vanzelfsprekendheid, dringt Faverey meer dan andere dichters, de vraag aan ons op wat poëzie nu eigenlijk is. (Tomas Lieske, Tirade 330, september/oktober 1990, blz. 480)

Mijn favoriete citaat

Gezuiverd als duister
daarin blijft bewaard
wat wordt vergeten,

staat purper
de reiger

en wacht af
(Hans Faverey, Lichtval)

Naar een overzicht van citaten van Hans Faverey

(Handtekening in 'gedicht van de dag')

 

Bronnen o.a.

• Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
• Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
• Nederlandse literaire prijzen 1880-1985 (1986)
• Winkler Prins lexicon van de Nederlandse letterkunde (1986)
• Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur (1996)
• Encarta '98 (1997)
• Hans Heesen e.a., Waar ligt Poot (1997)
• Schrijvers. 2000 auteurs van de 20e eeuw van A tot Z (2002)
• Behoudens deze steen. Een gids langs schrijversgraven in Nederland en Vlaanderen (2004)
• Website van de Koninklijke Bibliotheek (september 2023)