Anke Servaes

Profiel

Achternaam: Servaes
Voornaam: Anke
Geboren: 26-11-1897
Te: Tilburg
Overleden: 16-09-1947
Te: Alkmaar

Pseudoniem(en): Anke Servaes was het pseudoniem van Anneke (Anna Gertrude) Valkhoff-Wijdom. Haar pseudoniem verwijst naar de St. Servatiuskerk in Maastricht, waar haar man lang gewoond had.

Voor tweedehands boeken	Ook van Anke Servaes
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Proza

Kinderzaal (1936)
Bezoekuur (verhalen) (1935)
Spreekuur (1936)
Het raadsel (1936)
Kinderen die over zijn (1937)
Moeder Liesbeth (1938)
Wie volgt (1939)
Drie boeken: kinderzaal, kinderen die over zijn, moeder Liesbeth (1940)
Kindertoevlucht (1941)
Internaat (1941)
Oorlogskinderen (1946)
Paul alléén (1947)
Koos (met R.J. Valkhoff) (1947)

Voor kinderen:

Knolletje (1927)
Marianneke (1928)
Nora's conflicten (1930)
Pil (1931)
Zuster Iet (1933)
Dokter Els (1933)
Fiep's wonderpan (1933)
Het Asyl (1934)
Puk (1935)
Gerda (1937)
De vlucht (ca. 1941)
Hommel Honniman (met Rien Valkhoff) (1947)
Puk van de Weede (heruitgave van 'Puk') (1951)
Marian's besluit (heruitgave van 'Marianneke') (1972)

Toneel

Het hoedje dat haar past: spel in één bedrijf (1930?)

Vertalingen

Giana Anguissola, Het bedrog van tien brutale apen (met Rein Valkhoff) (1949)

Vertaald:

Kindersaal (Duitse vertaling van 'Kinderzaal' door Käthe Miethe) (1942)
Søster Lisbeth (Noorse vertaling van 'Kinderzaal' door Gunnar Nyheim) (1948)
Fru Lisbeth (Noorse vertaling van 'Kinderen die over zijn' door Ruth Nissen Drejer) (1949)
Modr Lisbeth (Noorse vertaling van 'Moeder Liesbeth' door Ruth Nissen Drejer) (1950)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

Anke Servaes publiceerde in 'Merel', 'Meisjesleven', 'Contact'.

Over Anke Servaes

N.G.M. van Doornik, 'De kerk die mij boeide: ervaringen van bekeerlingen voor en na hun overgang' (1953)
P.H. Ritter Jr., 'Anneke Wijdom (Anke Servaes)' in 'Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden 1953-1955' (1955)
Een bijdrage over Anke Servaes in 'Lexicon van de jeugdliteratuur' door Janneke van der Veer (juni 1996)

Diversen

Anke Servaes werkte mee aan 'Uitgevlogen' van Lina van Bussum (1934)
'Anke Servaes. Een keur uit haar werk', Met biographie, beoordelingen en andere bijdragen (1949)
'De weg naar geluk', oorspronkelijke titel 'Pil', bewerkt door Rein Valkhoff (1966)

Naar Boven

Opmerkingen

Anke Servaes werd geboren als tweede dochter in een protestants gezin in Tilburg. Het gezin verhuisde al kort na haar geboorte naar Rotterdam. Haar vader was ingenieur bij de spoorwegen. In Rotterdam werkte hij bij een Petroleum-maatschappij.
In Rotterdam ging Anke Servaes naar de lagere school en de meisjes-H.B.S..
Haar moeder overleed op nog jonge leeftijd. Haar vijf jaar oudere zus voedde haar samen met een huishoudster op.
Na de H.B.S. studeerde ze voor onderwijzeres. Ook ging ze naar een tekenacademie.
Toen haar vader was overleden werkte ze als kinderverpleegkundige in Den Haag.
Anke Servaes verhuisde naar Amersfoort, waar ze bij familie ging wonen en voor apothekersassistente studeerde.
Ze onderbrak deze studie in 1926 en trouwde met Rein Valkhoff. Hij schreef jongensboeken en hij spoorde haar aan om ook te gaan schrijven.
In 1928 verhuisden ze naar Bergen. Ze kregen een zoon (Koenraad) en adopteerden een jongen (Rob).
Ze reisden veel, o.a. naar Italië, Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk.
In 1939 namen ze het katholieke geloof aan.
Anke Servaes was sterk maatschappelijk betrokken. Ze hielp de zwakkeren in de samenleving en hield hier ook lezingen over.
In haar boeken verwerkte ze o.a. haar ervaringen als leerling-verpleegkundige.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog evacueerde het gezin naar Alkmaar.
Anke Servaes werd eind 1945 benoemd tot lid van de Maatschappij voor Letterkunde in Leiden.
Ze overleed in Alkmaar, maar werd begraven in Bergen. Op haar graf staat: 'Ik hield zoveel van de mensen'.

Anderen over Anke Servaes

Ook het boek van Anke Servaes zou in zijn soort heel goed te noemen zijn, wanneer het werkelijk pretentieloos geschreven was. Naast een zekere litteraire pretentie en gewildheid, die zich soms opdringen in woordkeus, zinsbouw en een geschipper met de natuur, alsdat zoo te pas komt, - de wind huilt altijd met de menschen mee en een zonnestraal op zijn tijd kan ook geen kwaad, bijvoorbeeld door het hooge raam van de rechtszaal - naast dit alles hindert nog meer de mentaliteit van het boek. Het is geschreven uit een zeker sociaal gevoel met een mentaliteit, die vrij banaal en bovenal bedriegelijk is.
Bij al het sociale leed wordt de schrijfster ‘dierbaar’ en zij speculeert op ditzelfde ‘dierbare’ gevoel bij haar lezersschaar. 's Werelds narigheid wordt dan een heel prettige aangelegenheid, waartegen de behaaglijkheid, de braafheid en de veiligheid van het eigen milieu warm afsteekt. (Marijke van Tooren, De Stem, 1940)
Aanvankelijk publiceerde zij een aantal vrij oppervlakkige, neutrale meisjesboeken; in haar latere, velgelezen romans schilderde zij zonder sentimentaliteit. doch met diepe, begrijpende leifde vrouwen, meisjes en vooral kinderen, die zij gedirende haar loopbaan had ontmoet. Het moederlijke gevoel beheerst in sterke mate haar later werk. (Lectuur repertorium, 1954. blz. 2241/2242)
Anke Servaes heeft weinig bizondere voorvallen nodig gehad om ons voortdurend aan zich te kluisteren. Haar werk is een spiegel, waardoor wij het eenvoudig-menselijke aanschouwen in de glans der innigheid. Zij heeft ons geleerd het leven te zien met het oog van het moederschap. Kinderleed peilen, kinderverlangens raden, na Ina Boudier-Bakker heeft niemand dat zo volkomen gedaan als zij aan wie deze regelen zijn toegewijd. (P.H. Ritter Jr., in 'Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden 1953-1955', blz. 109)
Het overkoepelend thema in de meisjesboeken van Anke Servaes is de ontwikkeling van het meisje tot jonge vrouw, het volwassen worden. Dat komt onder meer tot uitdrukking in het beschrijven van eerste stappen in een baan en in de liefde. Deze inwijding gaat gepaard met allerlei verwikkelingen. (Janneke van der Veer, Lexicon jeugdliteratuur, juni 1996)

Naar Boven