• Home
• Bibliografiëen
• Citaten
• Weblog
• Raban

• Profiel
• Werk
• Opmerkingen
• Anderen Over
• Bronnen

Wouter Donath Tieges

Profiel

Achternaam: Tieges
Roepnaam: Wout
Voornamen: Wouter Donath
Geboren: 15-05-1945
Te: Amsterdam
Overleden: 14-05-1996
Te: Amsterdam

Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Wouter Donath Tieges niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Werk

Poëzie

• Witte adel (1991)

Proza

• Wie niet ziet is blind (verhalen) (1968)
• Met hun fikken aan zijn sarkofaag (1970)
• Maanzaad (1997)

Brieven

• 9 brieven aan Wouter Donath Tieges in 'De brieven' van Frans Kellendonk (2015)

Overig non-fictie

• Het raadsel B. Traven: een inleiding tot persoon en werk (redactie) (1983)
• 'Schrijven als aankleden, schrijven als uitkleden. Een ingang tot het werk van Max Frisch' in 'Max Frisch informatie' (1985)

Vertalingen

• Günter Kunert, De teraardebestelling vindt in alle stilte plaats (1970)
• Gustav Meyrink, Het wassenbeeldenspel en 16 andere verhalen (1972)
• Gustav Meyrink, De golem (1973)
• Geor Lukács, Theorie van de roman: een poging tot een geschiedfilosofische beschouwing van de grote epische vormen (1973)
• Bella Chagall, Voor het eerst ... (1973)
• B. Traven, De opstand der gehangenen (1974)
• B. Traven, De bandietendokter & andere verhalen (1977)
• Fritz Rudolf Fries, Het luchtschip (1979)
• Herman Hesse Zinnig eigenzinnig (2e druk, 1979)
• Hans Joachim Schädlich, Poging tot nabijheid (1980)
• Max Frisch, De mens treedt op in het Holoceen (1980)
• Bruno Schnyder, Albino (1981)
• Bruno Schnyder, De overkant (1982)
• B. Traven, De mahonieslaven (1982)
• Max Frisch, Dagboek 1946-1949 (1986)
• B. Traven, De verhalen (met Henriëtte van Weerdt-Schellekens) (1987)
• Hans Joachim Schädlich, Tallhover: de geschiedenis van een staatsdienaar (1989)
• Hans Joachim Schädlich, Oostwest-Berlijn (1991)
• B. Traven, De bandietendokter (1991)

Wouter Donath Tieges scheef een nawoord voor

• De nachten van Bonaventura: een fantastische groteske, op goede gronden toegeschreven aan August Klingemann (1976)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

• Wouter Donath Tieges publiceerde in 'De Nieuwe Stem', 'De Gids', 'De Revisor', 'Vrij Nederland', 'Parmentier', 'Maatstaf', 'Bzzlletin', 'De Tweede Ronde'.

Opmerkingen

• Wouter Donath Tieges studeerde Duits in Amsterdam.
• Wouter Donath Tieges was leraar.
• Wouter Donath Tieges was fondsredacteur bij Meulenhoff. Hij was hier o.a. de redacteur van Frans Kellendonk.
• Hij leed aan een chronische nierziekte.

Anderen over Wouter Donath Tieges

• Schreef een verhalenbundel, Wie niet ziet is blind (1968), waarin hij in een soms vermakelijk taalgebruik alledaagse gebeurtenissen op een groteske manier vertekent waardoor ze een bijna absurd karakter krijgen. Deze vertekening van de werkelijkheid gebruikt hij ook in zijn roman Met hun fikken aan de sarkofaag (1970), die een satirische parodie geworden is op de burgerlijke roman van de 19de eeuw en alszodanig wel een anti-roman genoemd is. (G.J. van Bork, De Nederlandse en Vlaamse auteurs)
• Tieges haalt de lezer telkens uit het "verhaal". Het inlassen van een recensie is daar een voorbeeld van. Andere voorbeelden zijn: het gebruik van boektitels of het parodiëren van een gedicht, het inlassen van noten en het expliciet vermelden van gebruikte stijlmiddelen en literaire technieken. De aandacht van de lezer wordt zoedoende van het verhaal velegd naar de manier, waarop het verhaal geschreven is. Het verhaal is ondergeschikt aan de methode. Of: is de methode. (Anton Korteweg over 'Met hun fikken aan zijn sarkofaag', NRC, 11-12-1970)
• Hortend en stotend maakt hij in zijn gedichten duidelijk wie hij is en dat hij het leven slechts via de omweg der gedachten kan benaderen. Met al zijn gecompliceerde, gedistantieerde en geleerde woorden laat hij niet alleen zien dat hij achter de bureautafel aanwezig is, maar ook dat je daar kunt vallen en opstaan, net als op straat en wél zo bewust. (Rob Schouten over 'Witte adel', VN, 0709-1991)
• Wouter Donath Tieges - voluit Wout - was en is de man die ons herkende. Peeters, Hertmans, Demeester, Vanhole, De Martelaere, Van Paemel... we werden allemaal door hem begroet en binnengehaald. Hij las onze manuscripten na, voorzag ze van zijn potloodpriegels en moedigde ons al even discreet aan. Zonder ons op te jagen, jaloers soms en met steeds die plagerige spot van hem waardoor hij onze ijdelheid in redelijker banen wist te leiden. (Kamiel Manhole, Parmentier, 1996)
• Vlak voor zijn dood in 1996 voltooide Wouter Donath Tieges het manuscript van zijn laatste boek: 'Maanzaad'. Dat de ziekte waaraan hij jarenlang leed erin voorkomt zal niet verbazen, maar Tieges grijpt de ziekte aan om anekdoten, herinneringen en fantasieën boven te laten komen die een laconieke en humoristische kijk op zijn situatie geven. (Frans de Rover, VN, 14-06-1997)

Mijn favoriete citaat

Eensklaps strooit de volle maan aalmoezen op het asfalt
door het gat in mijn andere hand; op mijn ene been
schop ik ze, voor het slapengaan,
de hinkelbaan uit, schaamrood voor het eind van het spel.
Hemel biedt zomin verstrooiing als de hel.
(Wouter Donath Tieges, Geen tijd (fragm.), Witte adel)

Bronnen o.a.

• Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
• Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
• Website van de Koninklijke Bibliotheek (maart 2024)