Rogi Wieg

Profiel

Achternaam: Wieg
Roepnaam: Rogi
Voornamen: Robert Gabor Charles
Geboren: 21-08-1962
Te: Delft
Overleden: 15-07-2015
Te: Amsterdam
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Rogi Wieg niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Mijn leven is zoals de volgende mop:
er komt een man in een antiekzaak en vraagt aan de eigenaar: 'What's new?'
(Rogi Wieg, Liefde is een zwaar beroep, blz. 27)

Voor tweedehands boeken	Ook van Rogi Wieg
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Poëzie

De kam

Cis-trans (in eigen beheer) (1981)
Tijd is als een nekschot (1982)
Iedere nacht verdwijnt een dame of een heer (1982)
Een paar woorden van huis (1983)
Begon haar dood als klaproos (1983)
Dagen in Budapest (1985)
Toverdraad van dagverdrijf (1986)
De zee heeft geen manieren (1987)
Twee gedichten (bibliofiel, 25 ex.) (1987)
Drie dichters in Deventer (bibliofiel) (met Fred Portegies Zwart en Adriaan Morriën) (1988)
Twee gedichten (in eigen beheer, met Elma van Haren) (1989)
Roze brieven (1989)
Sneeuwvlok (1992)
Spek van mooie zijde (1993)
Het boek van de beminnelijkheid (2000)
De ander (2004)
Waar hij zijn jas hangt: een keuze uit de gedichten (door Judith Flier) (2006)
De kam (2007)
Khazarenbloed (2012)
Afgekapt dichtwerk: gedichten 2007-2013 (2014)
Even zuiver als de ongeschreven brief: bloemlezing uit het poëtisch oeuvre van Rogi Wieg (samengesteld door Peter de Rijk) (2015)

Proza

Ik ben overtuigd van de kwaliteit van mijn boeken,
maar ik geloof niet in de kwantiteit van mijn banksaldo.
(Rogi Wieg, Liefde is een zwaar beroep, blz., 52)

Drie korte verhalen (bibliofiel, 75 ex.) (1987)
Beminde onrust (1990)
De grijze haren van de hersenen (1992)
De moederminnaar (1992)
Sinds gisteren zijn twee dagen verstreken (verhalen) (1992)
Duivelsei (jaarwisselingsgeschenk, 700 ex.) (1992)
Souffleurs van de duivel (verhalen) (1996)
Beminde onrust / De moederminnaar (1997)
De overval (1997)
Alle verhalen (1999)
Kameraad scheermes (2003)

Brieven

2 brieven van Geert van Oorschot aan Rogi Wieg (met zijn commentaar) in: 'Geert van Oorschot, Brieven van een uitgever' (1995)
Een brief aan Frans Pointl in 'Liefde is een zwaar beroep' (1998)
1 brief aan Rogi Wieg in 'Bleib gesund! Brieven' van Heere Heeresma (2015)

Dagboeken:

Liefde is een zwaar beroep

Liefde is een zwaar beroep. Persoonlijke kroniek 1997 (1998)

Overig non fictie:

Alleen met internet

Alleen met Internet: kamer in de toekomst (met Helga Ruebsamen) (1996)

Vertalingen/bewerkingen:

Adám Nádasdy, De suikerspinverkoper (poëzie, met Mari Alföldy) (1999)

Vertaald:

Az ordog muzsai (Hongaarse vertaling van 'Souffleurs van de duivel' door Daroczi Aniko) (1997)
Felbillent fold: kotelvegek (Hongaarse vertaling van 'De overval' door Daroczi Aniko) (1998)
Een Portugese vertaling van werk van Rogi Wieg in 'Dias abertos' (2006)
38th Poetry International Festival: Rogi Wieg (vertaald door Paul Vincent) (2007)

Rogi Wieg schreef een nawoord voor

U.P. Sinclair, De jungle (vertaald door Graa Boomsma) (1983)

Bloemlezingen

Ieder hangt aan zijn gevallen toren, jonge Vlaamse en Nederlandse dichters (1988)
De 100 beste gedichten van deze eeuw: een soevereine bloemlezing (met Rob Schouten) (1994)
De selectie van de eeuw. De 200 beste gedichten van Nederland en Vlaanderen (met Hugo Brems en Rob Schouten) (1999)

'Gebloemleesd'

Poëzie:

1 gedicht: 'Gedicht' in 'Gedichten 1987 - Een keuze uit de tijdschriften', redactie Hubert van Herreweghen en Willy Spillebeen (1987)
Werk van Rogi Wieg in 'Poëzie voor Landgraaf' (1989)
1 gedicht: 'Dit gedicht' in 'Woorden in vrijheid. Nederlandse en Vlaamse dichters op Poetry International 1970-1990', samengesteld door Martin Mooij (1990)
2 gedichten in 'Dichten over dichten. Bloemlezing uit de Nederlandse poëzie van de 19de & 20ste eeuw, samengesteld door Atte Jongstra en Arjan Peters (1994)
2 gedichten in 'Geen dag zonder liefde. Honderd jaar Nederlandse liefdespoëzie uit noord en zuid', samengesteld door Eddy van Vliet (1994)
Guus Middag kreeg de Gouden Griffel 1996 voor 'Ik maak nooit iets mee' (1995). Korte verhaaltjes, afgesloten met een gedicht. Eén daarvan is 'Ik wist niet' van Rogi Wieg.
2 gedichten in 'De blijde boodschap. Religieuze gedichten' (1997)
1 gedicht: 'Aan jou' in 'Groot verzenboek. Vijfhonderd gedichten over leven, liefde en dood. Een thematische bloemlezing uit de Nederlandstalige poëzie van de twintigste eeuw', samengesteld door Jozef Deleu (1999)
1 gedicht: 'Een arm' in 'De selectie van de eeuw. De 200 beste gedichten van Nederland en Vlaanderen', gekozen door Hugo Brems, Rob Schouten en Rogi Wieg (1999)
1 gedicht; 'Nu' in: 'Familie duurt een mensenleven lang. De honderd mooiste Nederlandse gedichten over vaders, moeders, dochters en zonen', samengesteld door Menno Wigman (1999)
2 gedichten in 'De 100 beste gedichten van 2000', gekozen door Theo de Boer (2001)
1 gedicht: 'De tulp voor het raam' in 'Nacht van de poëzie 2002' (2002)
1 gedicht: 'Wie veel verliest...' in 'Het laatste gedicht. Onsterfelijke gedichten uit Nederland en Vlaanderen', met een inleiding van Elsbeth Etty (2002)
1 gedicht: 'Altijd al' in 'De geur van ieder seizoen. De mooiste gedichten over de jaargetijden' (2003)
7 gedichten in 'Komrij's Nederlandse poëzie van de 19de t/m de 21ste eeuw in 2000 en enige gedichten', verzameld door Gerrit Komrij (2004)
1 gedicht: 'Eens was je wezenlijk, winter was het' in 'Alles voor de liefde. De mooiste gedichten over de liefde', samengesteld door Henk van Zuiden (2004)
1 gedicht: 'Verzamelde Werken' in 'De 100 beste gedichten van 2004', gekozen door Thomas Vaessens (2005)
4 gedichten in 'De 100 beste gedichten van 2007', gekozen door Odile Heynders (2008)
1 gedicht: 'Mijn leven' in 'Meulenhoffs dagkalender van de poëzie 2010', samengesteld door Tjitske Jansen en Victor Schiferli (2009)
1 gedicht: 'Mijn huis in eenvoud' in 'Dichter aan huis' (2009)
1 gedicht: 'Verdomme in 'Meulenhoffs dagkalender van de poëzie 2011', samengesteld door Tjitske Jansen en Victor Schiferli (2010)
1 gedicht: 'Ach' in 'Poëziekalender 2014', samengesteld door Ester Naomi Perquin en Menno Hartman (2013)
1 gedicht: 'Traag verdwenen zwarte bloemenvelden' in 'De 100 beste gedichten voor de VSB Poëzieprijs 2014', gekozen door Ahmed Aboutaleb (2014)
1 gedicht: 'Job rapido' in 'Van Oorschot 2016 Poëziekalender', samengesteld door Janita Monna en Menno Hartman (2015)
9 gedichten in 'De Nederlandse poëzie van de twintigste en de eenentwintigste eeuw in 1000 en enige gedichten', samengesteld door Ilja Leonard Pfeijffer (2016)

Proza:

Enkele bladzijden in 'Ik herinner mij' redactie Emile Brugman en Martin Ros, Privé-domein nr. 151 (1988)
1 verhaal: 'Parallellen' in 'Goed gebundeld 1993' samengesteld door Marijke Hilhorst (1993)
1 verhaal: 'Een gelukkig mens' in 'Verhalen van heimwee en verlangen', samengesteld door Marina van Leek (1993)
1 verhaal: 'Een gelukkig mens' in 'Donkere dagen. De beste kerstverhalen uit de moderne Nederlandse literatuur' (1996)
1 fragment: 'De overval' in 'Levi in de lage landen. 350 jaar joodse schrijvers in de Nederlandse literatuur', samengesteld door Daphne Meijer (1999)
2 fragmenten in 'Kijk ons eens: Steenwijk in de Nederlandse literatuur', samengesteld door Wim Heij en Hilly Klasens (2002)
1 verhaal: 'Een gelukkig mens' in 'Kerstverhalen', samengesteld door Loek Polders (2004)
1 verhaal: 'Het ware verhaal van de schepping' in 'De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen', samengesteld door Joost Zwagerman (2005)
1 verhaal: 'Honger' in 'De Nederlandse culinaire literatuur in 90 en enige verhalen', verzameld door Ronald Giphart (2015)
3 citaten in 'De taal der liefde: literair woordenboek van seks en erotiek' van Ton den Boon (2017)

Tonen

Tijdschriften

Rogi Wieg publiceerde in 1984 gedichten in 'Tirade'.
Rogi Wieg schreef recensies voor 'Het Parool' (986-1999) en 'De Volkskrant'.
Rogi Wieg schreef columns voor 'Vrij Nederland'.
Rogi Wieg interviewde dichters voor 'Elseviers Weekblad'.
Rogi Wieg werkte mee aan 'Held' en 'Adem'.
Rogi Wieg werd in 1996 redacteur van 'Tirade'.
Rogi Wieg was redactuer van 'Maatstaf'.
Rogi Wieg publiceerde in 'HP/De Tijd', 'Roodkoper', 'Extaze'.

Over Rogi Wieg

Een recensie van 'De zee heeft geen manieren' door Aad Nuis in 'Een jaar boek. Overzicht van de Nederlandse en Vlaamse literatuur 1988', samengesteld door Aad Nuis (1988)
P.B. Kempe, 'Angst op pantoffels. Over de poëzie van Rogi Wieg' in 'Bzzlletin 172' (januari 1990)
Een gedicht: 'Voorjaar' (+ opdrachten) in 'Literatuur lezen in de tweede fase' van Ruud Kraaijeveld (1996)
Een interview met Rogi Wieg door Frénk van der Linden op 'De goddelijke vonk. Gesprekken met dichters' (3 cd's) (2006)
Ranne Hovius, 'Vogels van waanzin: psychiatrie in Nederlandstalige romans en gedichten' (2015)
'De kleine schepper' (catalogus beeldend werk van Rogi Wieg) (2015)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

Een bijdrage van Rogi Wieg in 'Openbaringen. Zeventien jongedichters over het cruciale gedicht' (1989)
3 privé-foto's met begeleidende tekst (waarvan één van Joost Zwagerman) in 'De gevoelige plaat', redactie Lisa Kuitert en Mirjam Rotenstreich (1995)
Rogi Wieg schreef op verzoek van het Nationaal Comité 4 en 5 mei het gedicht 'Inktvlekken'. Hij droeg het gedicht voor tijdens de herdenking op 4 mei 1997 in de Nieuwe Kerk te Amsterdam.
Een zelfportret (gemengde techniek op doek) van Rogi Wieg, gemaakt in 2004 in 'Schrijversportretten', samengesteld door Sjoerd van Faassen, Pauline Bloemsma en Hester Quist (2010)
'In de kring van menselijke warmte: hommage aan Rogi Wieg (1962-2015)', samengesteld door Peter de Rijk (2017)

Naar Boven

Literaire prijzen

Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs 1987 voor 'Toverdraad van dagverdrijf'.
Charlotte Köhler Stipendium 1988 voor 'De zee heeft geen manieren'.
Clubkeuze Poëzieclub voor 'De Ander' (2004)
Gedichtendagprijs 2008 voor 'Geen revolver' uit de bundel 'De Kam'.

Rogi Wieg was lid van de jury voor volgende prijzen:

Charlotte Köhler-prijs voor Literatuur 1993.

Naar Boven

Opmerkingen:

Rogi Wieg was van Hongaars-joodse afkomst. Zijn ouders vluchtten in 1956 uit Hongarije naar Nederland.
Hij groeide op in Amsterdam.
Zijn ouders voedden Rogi Wieg in het Hongaars op. Tot zijn zesde jaar sprak hij geen Nederlands.
Rogi Wieg speelde goed piano. Tot zijn achttiende schref hij veel liedjes. In 1990 schreef hij een lied voor Liesbeth List.
Rogi Wieg studeerde (kort) scheikunde.
Zijn werk heeft een sentimentele (onder)toon.
In zijn proza zijn wereldvreemde, geïsoleerd levende figuren de hoofdpersoon.
Rogi Wieg leed aan Obessive Compulsive Disorder.
In 1999 begon hij met schilderen en tekenen.
Rogi Wieg werd in 2000 - na een zelfmoordpoging - opgenomen in de psychiatrische afdeling van het Lucas-ziekenhuis.
Rogi Wieg schrijft aan het boek 'Kameraad scheermes', over zijn zelfmoordpoging.
Uiteindelijk koos hij voor euthanasie egens ondraaglijk psychisch en lichamelijk lijden.

handtekening Rogi Wieg

Naar Boven

Anderen over Rogi Wieg

Wieg slaagt erin om ondanks de vrijheden die hij zich ten opzichte van de vorm permitteert een harmonie te realiseren van beeld en idee. Het is opmerkelijk dat iemand in zijn eerste bundel in staat is zo hoog te reiken. (Frank ligtvoet, Volkskrant, 19-12-1986)
Rogi Wieg geldt als een volbloed romanticus. Vooral in zijn gedichten wordt veel en met smart teruggekeken. De stemming is gematigd treurig, de toon melancholiek. Met zijn wat bezadigde temperament is hij een eenling onder de schrijvers van zijn generatie. Zelf meent hij dat deze uitzonderingspositie nadelig is voor de verkoop van zijn boeken. (Janet Luis, NRC Handelsblad, 17-04-1992)
Rogi Wieg heeft de tijd tegen. Zelfs zijn felste tegenstanders twijfelen er niet aan dat hij een echte dichter is. Maar hij is dichterlijk op een manier die vroeger vooral in de smaak viel bij de meisjes van de MMS, types in schotsgeruite rokken die dweepten met A. Roland Holst. (Jaap Goedegebuure, HP/De Tijd, 08-01-1993)
Ik had met niemand ter wereld willen ruilen. Natuurlijk is het gevoel alweer vervlogen, het beeld laat zich niet kunstmatig terugroepen, Wel denk ik dat je een heleboel nare stemmingen op afstand kunt houden door geen verlangens te koesteren over dingen die je niet in de hand hebt als erkenning, roem, goede kritieken, prijzen. Ik ben daarover vaak ongelukkig geweest, maar hoe funest het kan uitpakken heeft Liefde is een zwaar beroep, het dagboek van Rogi Wieg, me geleerd. Hij is nu 35, toch redelijk bekend, maar snakt zo naar roem dat hij tot allerlei vernederende capriolen bereid is. Nergens op rekenen, dan kan niets je raken. (Hans Warren, Geheim Dagboek 1998-2000, blz. 45, 07-05-1998)
De kracht van Wiegs beste gedichten zit precies in deze combinatie van ogenschijnlijke nonchalance, de indruk van onbestudeerde directheid en grote dichterlijke nauwkeurigheid die nauwelijks opvalt als je er niet op let. (Ilja Leonard Pfeijffer, NRC, 06-07-2007)
Een monument van mentale ontwrichting, dat is het dichterlijk oeuvre van Rogi Wieg. (Arjan Peters, Volkskrant, 10-10-2015)

Naar Boven

Mijn favoriete citaat

Terwijl mannen toch op jonge leeftijd al in fotografie geïnteresseerd zijn.
We hebben een porno-cultuur, hè.
Het is toch bijna onmogelijk dat een jongetje van een jaar of twaalf, veertien,
zichzelf geen porno-bladen aanschaft.
Elke boekhandel staat er mee vol
en ze worden je achterna gegooid als je ze niet meeneemt.
(Rogi Wieg, HP/De Tijd, 01-02-1991)

Naar een overzicht van citaten van Rogi Wieg

Naar Boven